هوش مصنوعی: ساقی از شعله آتش کوه طور صحبت می‌کند و مطرب داستان‌هایی را از لب منصور روایت می‌کند.

هوش مصنوعی: دیوانه به یاد خاطرات شیرین و زندگی‌هایی که داشته، به ویرانه‌ها و سراب‌ها نگاه می‌کند و احساس می‌کند که هنوز هم آنجا می‌تواند یادگارهایی از خانه و زندگی آبادش را بیابد.

هوش مصنوعی: اندیشه و افکار سنگین و ناراحت کننده، تنها با عشق و احساسات عمیق می‌تواند از دل انسان بیرون برود. عشق مانند شرابیست که می‌تواند آتش و شور درونی فرد را تسکین دهد و او را شاداب کند. عشق به نوعی صفا و طراوت به دل می‌بخشد و می‌تواند زندگی را سرشار از خوشی و زیبایی کند.

هوش مصنوعی: دل ما را که گوهری گرانبهاست، به یاد خاک نشابور می‌افکنند و این به خاطر چرخ فیروزه‌ای بوده که در آسمان است.

هوش مصنوعی: زاهدی که در واقع کافر است، هر لحظه داستانی از شیرینی و زیبایی عشق و چشمه کافور می‌گوید.

هوش مصنوعی: دل من از شراب قرمز پر شده است، تا زمانی که یاد آن دو نرگس معطر در خاطر من زنده می‌شود.

هوش مصنوعی: این نصیحت بی‌فایده که هیچ تأثیری بر جان و دل او ندارد، چه سودی دارد؟

هوش مصنوعی: چرا رندان با نیشخند به موضوعاتی از زندگی می‌پردازند، در حالی که اگر از گفتگو فراری بودند، به راحتی می‌توانستند خود را کنار بکشند؟

هوش مصنوعی: هرچه بیشتر به صحبت‌های شیخ گوش دادم، متوجه شدم که او مردم را از خداوند فاصله می‌اندازد.

هوش مصنوعی: زاهد بسیاری از نمازها و روزه‌ها را به خاطر خدا انجام می‌دهد، اما آنچه او را به این کار وادار می‌کند، بیشتر شوق و علاقه به بهشت و زیبایی‌های آن است.

هوش مصنوعی: در روز قیامت، هنگامی که شیپور عشق دمیده می‌شود، جان در بدن مثل یک نسیم روح‌افزا حرکت می‌کند.

هوش مصنوعی: بشنو که سنگ‌ها، کوه‌ها و دشت‌ها نیز به همراه داود با نغمه‌هایش آواز می‌خوانند.

هوش مصنوعی: اگر سخنان پندآموز استاد بر دل فرد خردمند تأثیر نگذارد، نواهای نی و آهنگ تنبور او را تحت تأثیر قرار می‌دهد.

هوش مصنوعی: من در شگفتم که چطور افرادی که از ماجرای عشق و دل خبر ندارند، می‌توانند در این دنیا خوشحال باشند.