هوش مصنوعی: نسیم صبحگاهی بویی معطر و روح‌افزا به همراه دارد و خبر از رازهای پنهان می‌دهد.

هوش مصنوعی: نسیم خوش و دلپذیری می‌وزد که بخت جوان را به حرکت درمی‌آورد و به شادی زندگی می‌بخشد.

هوش مصنوعی: نسیم و بویی از عیسی در این گل وجود دارد که جان و روح انسان را شاداب و زنده می‌کند.

هوش مصنوعی: زاهدی که فقط نذر و نیاز می‌کند، در حقیقت دروغ می‌گوید و از معنویت واقعی دور است، در حالی که پیر مغان با صداقت و وضوح، حقیقت و روح را به انسان هدیه می‌دهد.

هوش مصنوعی: عجزه و قدرت پیر من با یک نگاه، روح یقین را به شک و تردید دچار می‌کند.

هوش مصنوعی: سرو بهشتی درختی است که از هر بخشی از آن، هر چیزی که بخواهی به تو می‌دهد.

هوش مصنوعی: هر چیزی که درباره زیبایی و درخشندگی از گذشته شنیده‌ای، نشانه‌ای از روشنایی و تابش آن زیبایی است.

هوش مصنوعی: هر کسی که نادان و بی‌خبر باشد، با یک نفس و یک نگاه، حقیقت و درک عمیق را به او می‌نمایاند.

هوش مصنوعی: باد صبحگاهی دوباره شروع به وزیدن کرد و پرنده صبحگاهی دوباره پرواز را آغاز کرد.

هوش مصنوعی: در زمان سحر خواب نداشته باش، زیرا این زمان برای خوابیدن مناسب نیست و تنها باید مشغول نوشیدن شراب و شادی باشی.

هوش مصنوعی: باد صبحگاهی از طرف گل می‌وزد و دیگر آرامش برای پرنده صبحگاهی وجود ندارد.

هوش مصنوعی: پرنده صبح، نماد دل عاشق است که وحشی و سرکش است و با هیچ‌کس ارتباطی ندارد.

هوش مصنوعی: دانه و دام چه تفاوتی دارند؟ زلف و خال او که صید من است، جز همین دانه و دام نیست.

هوش مصنوعی: بپرس که از کجا نامه و پیام برای من فرستاده‌ای، هرگز نمی‌تواند به معنای واقعی نشان از عشق و نزدیکی بین ما باشد.

هوش مصنوعی: وقتی که جز به دست آوردن آرامش و راحتی نپردازی، هیچ راه‌حلی جز کدیه و ابرام نیست.

هوش مصنوعی: در این مهمانی شادی، تنها تو را دارم و چیز دیگری مثل پسته و بادام در اینجا ارزش ندارد.

هوش مصنوعی: محفل ما فضایی مخصوص و ویژه برای دل‌هاست؛ این مجلس تنها برای افراد خاصی است و جایی برای عموم ندارد.

هوش مصنوعی: هر لحظه از شراب شادابی و سرخوشی جدیدی به ارمغان می‌آورد و هر نفسی که می‌کشیم، تازگی و زیبایی تازه‌ای را به همراه دارد.

هوش مصنوعی: برخیز و بگذار که جانت را با شرابی شاداب کنند، چرا که پرنده دل تو را برای عشق تو می‌خواند.

هوش مصنوعی: اگر بر در میخانه بروی و سر خود را آنجا بگذاری، حتی اگر از طاعات و عبادات خود کم کاری کرده باشی، به تو پاداش می‌دهند.

هوش مصنوعی: اگر از روز قیامت بترسی، نکن! چرا که ممکن است باده‌ای بیشتر از حساب وکتاب تو به تو بدهند.

هوش مصنوعی: اگر نام چیزی شیرین و خوشایند باشد، نباید آن را با عذاب و سختی اشتباه گرفت. حتی اگر دیگران از عذاب تو بترسند، به آن خوشنامی توجه کن و نگذار عذاب تو را تحت تأثیر قرار دهد.

هوش مصنوعی: اگر بخواهی، از کوه بیشتر از سهمی که برای تو تعیین شده، به تو خواهم داد.

هوش مصنوعی: اگر بخواهی، می‌توانند از کوه بیشتر از سهمی که برایت در نظر گرفته شده، به تو بدهند.

هوش مصنوعی: به مستی و خوشی در محفل دل‌باختگان بپرداز، زیرا آن‌ها دل‌های مستی دارند که می‌توانی آن‌ها را به خرابی عشق سوق دهی.

هوش مصنوعی: از دست پیر کتابی بردار تا از وضعیت کتابت به تو خبر دهند.

هوش مصنوعی: به جای کوثر، تسنیم و بهشت، فقط یک جام از شراب خوش‌طعم به من می‌دهند.

هوش مصنوعی: صدای نی به گوش می‌رسد و همچون دمیدن در شیپور، نشانه‌ی حیات دوباره است. به‌زودی روز قیامت فرارسیده و همه چیز به حرکت درمی‌آید.

هوش مصنوعی: پرنده سحر دوباره آوازش را آغاز کرد و صبح خوشبختی از افق طلوع کرد.

هوش مصنوعی: به نظر می‌رسد که خوشبختی و سعادت ابدی از درِ خضر وارد شد و به چشمه‌ی حیات رسید.

هوش مصنوعی: خواننده از رازی که در پرده بیان شده بود، در نیمه شب پرده را کنار زد و آن را به دوستانش نشان داد.

هوش مصنوعی: ای ساقی، در وقت سحر با یک جام می مستانه، خون حریفان را با خرید خود جان تازه‌ای به آن‌ها ببخش.

هوش مصنوعی: باده نوشان را از نابودی برهانید و به سمت عالم وجود هدایت کنید.

هوش مصنوعی: در آغاز، با دمیدن اولیه، همه چیز نابود شد و در دمیدن دوم، دوباره از نو آفرینش صورت گرفت.

هوش مصنوعی: این جمله به تصویر کشیدن حالت عاطفی و احساسی می‌پردازد. گفته شده است که محتوای ساغر (جام) همچون خون صراحی (گنجینه) است، یا به نوعی نشان‌دهنده اندیشه‌ای عمیق و متاثرکننده است که به دست ساقی (سرویس‌دهنده) به شکل خاصی اداره می‌شود. در کل، بیانگر لحظه‌ای از زیبایی و تاثیر عاطفی است که ممکن است در飲یدنی‌ها یا افکار تجربه شود.

هوش مصنوعی: دیگر به خانقاه شیخ برنمی‌گردد، زیرا شب گذشته در میکده استراحت کرد.

هوش مصنوعی: هر آنچه که خداوند فرمود و پیامبر اسلام شنید، درباره مقام و شخصیت حضرت پیر (معنای شاعر به احتمال زیاد به شخصیت برجسته‌ای اشاره دارد) است.

هوش مصنوعی: در اینجا اشاره به جایی است که نوشیدنی و شادی در آن جاری است، و به نوعی از ظروف و وسایل می‌نوشی و فضای خاص آن اشاره دارد. مفهوم این بیت به نوعی به زندگی و لذت‌های آن در میان مردم اشاره می‌کند، جایی که خود را می‌سازند و از خوشی‌ها بهره‌مند می‌شوند.

هوش مصنوعی: سبحه‌ای که تنها از یک رشته و صد دانه ساخته شده، نشان‌دهنده‌ی پیوند و اتصال درونی است. اینپیوند مانند تار و گل در ظرفی است که زیبایی و انسجام را به ارمغان می‌آورد.

هوش مصنوعی: خانه‌ای که بر بالای آسمان آباد و پررونق شده، دیواره‌اش از خشت و گل ساخته شده و در ورودی‌اش به میخانه باز می‌شود.

هوش مصنوعی: اگر دعوت زاهد به پذیرش باشد، امیدی نیست مگر اینکه یک ناله عاشقانه از دل مستانه برآید.

هوش مصنوعی: عقل اولیه، زمانی که اولین بار قدم برداشت، با یک دل دیوانه برخورد داشت.

هوش مصنوعی: موهای بلند او به قدری زیبا و دلرباست که هر وقت درباره‌اش صحبت می‌شود، از زیبایی خاصی در آن صحبت به میان می‌آید. بخشی از جذابیتش به حالتی چرخشی و دلنشین در گیسوانش مربوط می‌شود که همیشه نظرها را جلب می‌کند.

هوش مصنوعی: کسی که با تمامی وجود و به اشکال مختلف از زیبایی‌های تار مویی سخن می‌گوید، خود شانه‌ای است که آن زیبایی را نگه‌داری می‌کند.

هوش مصنوعی: منصور، آهنگی را سر داد که صدای آن احساس عمیق و حزینی داشت، گویی از دل عاشقانه‌ای برمی‌خاست.

هوش مصنوعی: محفل حقیقت که نمی‌تواند در عرش و آسمان جا بگیرد، دلی آشفته و خراب دارد.

هوش مصنوعی: فاصله از آغاز تا پایان، تنها یک گام از تلاش و اراده انسانی است.

هوش مصنوعی: نه صدف‌ها به طور انبوه و در هم آمیخته، بلکه این تنها یک جواهر منحصر به فرد است که ارزش و زیبایی خاصی دارد.

هوش مصنوعی: به دور دنیا چرخیدم و همه جا را گشتم، در پی آن محبوبی که در خانه‌اش بود.

هوش مصنوعی: وقتی که خانه ویران شد، گنج واقعی که در دل آن وجود داشت، به دست آمد و پیدا شد.

هوش مصنوعی: من واقعاً لیلی و مجنون هستم و هر چه درباره‌ی آن‌ها شنیده‌ای تنها داستان‌هایی بیش نیستند.

هوش مصنوعی: زمین جنت در روز نخست، به شکل ساده‌ای بود و برای همه موجودات در آن، امکانات و اشکال مختلفی فراهم شده بود.

هوش مصنوعی: در زمان سحر، نوشیدن شراب برایت خوشایند باشد و در دل تو، شراب از جام به جوش بیاید.

هوش مصنوعی: هر چیزی که غیر از شراب است، یاد او را از دل تو پاک فراموش کن.

هوش مصنوعی: لباس تزیینی که از شادی‌های شب گذشته به دوش داری، همچون پوشش نسیم است که بر سر و بر دوش تو افتاده است.

هوش مصنوعی: دیشب که باده‌ای نوشیدم، طعمش به قدری شیرین و دلپذیر بود که گویی از درد و غم‌های زندگی رهایی یافتم و شادابی تازه‌ای را احساس کردم.

هوش مصنوعی: کسی که برای خاطره‌اش می‌نوشی، تو را در شب‌های طولانی در آغوش نسیم خواب‌آلود نگه می‌دارد.

هوش مصنوعی: هر کسی که با تو دوست و هم‌نشین است، مانند تو باید شاد و سرمست باشد.

هوش مصنوعی: هر چه از این داستان و واقعه گذشته، بهتر است که فراموش شود و در سکوت بماند.

هوش مصنوعی: نگاه تو مرا شیفته کرده و چشم‌های سیاه تو نشانه‌ای بر حقانیت من است.

هوش مصنوعی: ای غم، تو آسایش و گل خوشبوی من هستی، یاد چهره‌ات برای من چون نفس کشیدن است.

هوش مصنوعی: لعل لب تو مانند میوه‌ای خوشبو و شیرین است و خال تو برای من مانند دانه‌ای قیمتی و زیباست.

هوش مصنوعی: اگر هر آنچه که بود از میان برداریم، آنچه از توست، همان من می‌شود.

هوش مصنوعی: لبت به مانند لعل است و به زیبایی و ارزشش، همچون مهر سلیمان قدرت و فرمانروایی دارد و همه دیوان و پریان تحت امر و فرمان تو هستند.

هوش مصنوعی: تمامی نقاط شش‌گانه زمین را برای من تبدیل به زندان کرده‌اند و حتی آسمان نیز از این وضعیت بی‌خبر نیست.

هوش مصنوعی: این زندان که اینقدر زیبا و خوشایند است، چه تفاوتی با باغ گلستان من دارد؟

هوش مصنوعی: از آغاز، دل و جان من و تو به طور نامحسوسی در هم تنیده شده‌اند.

هوش مصنوعی: مدح و ستایش تو در آغاز و پایان هر آنچه در دیوانم نوشته‌ام وجود دارد.

هوش مصنوعی: در مفاهیمی که درباره آن‌ها تأمل کرده‌ام، از زبان شیرین و زیباي تو سخن به میان آورده‌ام.

هوش مصنوعی: شخصی که از شادی و خوشی غرق در مستی شده است، دوباره به جوی و حال و هوای جدیدی آمده است، و در دستانش جامی پر از شراب دارد.

هوش مصنوعی: نوشیدن شراب می‌تواند لذت بخش باشد، هرچند که انجام عمل نیک و کمک به دیگران نیز پاداش و ارزش خاص خود را دارد.

هوش مصنوعی: من علم‌های زیادی را مطالعه کردم و متوجه شدم که کتاب زندگی در واقع دفتر عشق است و هیچ کتاب دیگری به اندازه آن اهمیت ندارد.

هوش مصنوعی: آسمان به خاطر تو شایسته‌ی شیر است، دل ما نیز به دلخوشی دیگری نیاز دارد.

هوش مصنوعی: زنان برای آرایش خود از وسمه و حنا استفاده می‌کنند، اما برای مردان باید نوع دیگری از آرایش مناسب باشد.

هوش مصنوعی: اگرچه دوزخ عذاب‌های پروردگار است، اما سخنان شیخ نوع دیگری از عذاب را به همراه دارد.

هوش مصنوعی: بزا که بلند شویم و به سویی برویم که در کنار دل، مسیر را برای رسیدن به محفل الهی هموار کنیم.

هوش مصنوعی: هر بار که به در میخانه می‌روم، دو جشن دل‌چسب و شاد را تجربه می‌کنم که سرشار از خوشحالی و سرمستی است.

هوش مصنوعی: شرابخانه پر از طلا و زر است، در حالی که مدرسه شیخ فقط وعده و وعید می‌دهد.

هوش مصنوعی: آفرینش نخستین تو را نمی‌دانی، تا وقتی که به سراغ تو می‌آیم و در لباس نو و تازه‌ای ظاهر می‌شوم.

هوش مصنوعی: بلند شو که می‌خواهم به تو نشان دهم چهره‌ام را که از دیدن رقیب و دشمن آشکار شده است.

هوش مصنوعی: در خانقاه، یکی از روحانیون و افراد مذهبی به طور استوار و محکم در جای خود ایستاده و به وظایفش می‌پردازد، در حالی که دیگری در حال تفکر و تعمق است.

هوش مصنوعی: ساقی با یک نگاه معنادار خود، نشانه‌ای از بازگشت دور را به تصویر می‌کشد.

هوش مصنوعی: هر کسی که از لب‌های نرم و زیبا سخنان دلنشینی بشنود، از خط قرآن که به دنیا آمده، به او چیزهای بیشتری از زندگی این دنیا می‌رسد.

هوش مصنوعی: به نظر می‌رسد که زیبایی و جذابیت شخص جوانی به دلیل پوشش جدیدش به وضوح نمایان شده است.

هوش مصنوعی: لبان او مانند لعل سرخ است که نویدبخش رحمت و بخشش پروردگار می‌باشد، و چهره‌اش نشانه‌ای از عشق و longing شدید را نمایان می‌سازد.

هوش مصنوعی: جواهر از لب جان پرورش می‌یابد و سپیده‌دم، شاعرانه نمایان می‌شود.

هوش مصنوعی: دانه‌های تسبیح که صد عدد هستند، به یک رشته نامرئی متصل‌اند و مانند گل جامی می‌باشند.

هوش مصنوعی: در صبحگاهان، افرادی که مشغول نوشیدن هستند، به دور هم جمع شده‌اند و با می‌نوشی که در دست دارند، آرامش و راحتی روح را تجربه می‌کنند.

هوش مصنوعی: اگرچه نصیحت کننده بسیار بزرگ و با صداقت آمده است، اما تو هنوز به گناه و اشتباهات خود ادامه می‌دهی و توبه‌ات را می‌شکنی.

هوش مصنوعی: شیخ و فقیه در نظر رقیبان خود به روشنی با رندی و شیطنت خود شناخته شده‌اند.

هوش مصنوعی: اندیشه و تفکر می‌تواند به اندازه طوفان بزرگ و وحشتناک باشد. مانند کشتی نوح که در برابر طوفان مقاومت کرد، انسان می‌تواند با قدرت اندیشه‌اش به مقابله با چالش‌ها بپردازد.

هوش مصنوعی: دامن ناپاک و آلوده عالم بزرگ به خاطر شراب مانند لکه‌های خون زخم‌ها شده است.

هوش مصنوعی: برای مهار اندیشه‌های سرکش و افکار آزاد، می‌توانید از شراب بنوشید، زیرا جموح (نوعی دیوانگی یا شوریدگی) فرا رسیده است.

هوش مصنوعی: در اینجا اشاره به این است که در میکده، خاک و خیام مثل دارویی برای دل زاهد که دچار غم و درد شده، می‌تواند مفید باشد. به نوعی، این بیت به این موضوع می‌پردازد که گاهی خوردن مشروب و لذت بردن از زندگی می‌تواند تسکینی برای دردهای روحی و عاطفی باشد. زاهد، که به قناعت و دوری از لذت‌ها معروف است، با این تعبیر به نوعی دعوت به رهایی از قید و بندهای خود می‌شود.

هوش مصنوعی: نیمه‌ای از من هوشیار است و نیمه‌ای دیگر مست. ای دختر ترک، من از دست تو رفتم.

هوش مصنوعی: دیشب از کجا باده نوشیدی که این‌قدر مست و بی‌تاب شده‌ای؟ و چرا اصلاً باده نوشیدی؟

هوش مصنوعی: جامی که برای تو پر کرده‌اند یا به خاطر خودشان به نوشیدن راضی شده‌اند.

هوش مصنوعی: از چشمانت و لبانت حالتی به وجود آمده که انگار مستی و سرخوشی را از شب گذشته به یادگار داری، گویی که دیشب در میکده خوش گذرانده‌ای.

هوش مصنوعی: نوشیدن درد تو مانند جامی است که از معشوقان فرهیخته پر شده است.

هوش مصنوعی: باد به تو سلام می‌رساند، که چقدر صبح زود، نوشیدنی‌ای را که از دست خدا بوده، در اختیار تو قرار داده است.

هوش مصنوعی: در نیمه شب، به آرامی و به دور از چشم دیگران، باده‌ای نوشیدی یا اینکه در جلو و به وضوح دیده شده‌ای.

هوش مصنوعی: به طور صریح بگو که در روز ازلی، نیمه شب، نوشیدنی را از دست بلبل نوشیده‌ام.

هوش مصنوعی: شاید بیا و بگو صبح زود از خم و از جام شراب نخورده‌ام.

هوش مصنوعی: با صدای خوش نی و مزمار، و وزش نسیم ملایم، حال دل خوشی به‌وجود آمده است.

هوش مصنوعی: بزودی برو، زیرا شحنه در پی توست و شیخک در حال پرسش درباره حال و وضعیت توست.

هوش مصنوعی: بیدار شو و مرا به شور و شوق بیاور، تا در میخانه و در بین مردم قرار بگیریم.

هوش مصنوعی: در میان بازار افتاده‌ام، مانند کسی که ناشیانه و سرخوش است، با پوشش و کلاهی که بر سر دارم.

هوش مصنوعی: وقتی که به عور (وضعیتی نادرست یا آسیب‌دیده) دچار شدم، از مأموران خواستم که مرا تحت مراقبت قرار دهند.

هوش مصنوعی: به سوی خانقاه از در میخانه می‌روم و دو سبو پر از شراب همراه دارم.

هوش مصنوعی: استاد اگرچه باده را انکار کند، اما با دو جام بر سر اقرار می‌آورد.

هوش مصنوعی: زمانی که شب تاریک به پایان رسید و صبح فرا رسید، تصویر تاریک شب به فراموشی سپرده شد.

هوش مصنوعی: ما از آموختن مسائل دینی و قواعد آن دست برداشتیم و به زندگی ساده و درک حقیقت روی آوردیم.

هوش مصنوعی: ساقی، می‌نوشد و خوشحال است، اما شیخ که ریاکار است، از ما و رفتارمان خسته شده است.

هوش مصنوعی: ما چشمان‌مان را به روی محبوب باز کردیم و گوش‌هایمان را به روی صحبت‌های مخالف بستیم.