هوش مصنوعی: اشک‌های سرخ و چهره‌ی زرد من شاهدی بر عشق عمیق و کامل من به توست، ای بزرگوار، که دیدار تو برای من بسیار ارزشمند و مقدس است.

هوش مصنوعی: در نبود تو، کسی که به یاد توست چگونه می‌تواند در سایه‌های قصرهای بهشت شاداب و خرم باشد؟

هوش مصنوعی: عشق تو ای دوست، مانند آتش سوزانی است که هیچ چیزی نمی‌تواند آن را در دل من خاموش کند، حتی اگر شعلۀ آن به شدت سوزنده باشد.

هوش مصنوعی: اگر تو زیبایی و جذابیت خود را به جهنم بفرستی، نیک و بد در آنجا وجود خواهند داشت و این زیبایی تا ابد در آنجا باقی خواهد ماند.

هوش مصنوعی: اگر وصال تو در ازل مقدر بوده باشد، بعد از گذشت قرن‌ها، مانند عظم حیات دوباره پیدا می‌شود و زنده می‌شود.

هوش مصنوعی: من با تو پیمانی بسته‌ام، ای دوست، از آغاز زمان تا همیشه، بر همان عهد و قرارداد قدیمی‌مان باقی خواهیم ماند.

هوش مصنوعی: در بهشت، چهار جوی پر از آب، عسل، شیر و شراب وجود دارد، اما آنچه که برای بیمارِ عشق تو نوشیدنی واقعی است، نیست ای حکیم.

هوش مصنوعی: آب حوض کوثر در زیر درخت طوبی قرار دارد و عطش و تشنگی چگونه می‌تواند وجود داشته باشد، اگر نسیم خوشی از سمت کوی تو نمی‌وزید؟

هوش مصنوعی: اگر بر روی پل صراط، که راهی به بهشت است، دوزخ وجود داشته باشد، چگونه کسی که با ایمان و سر و پای درست بر این راه می‌رود، می‌تواند از آن عبور کند؟

هوش مصنوعی: دوست در گوش عاشق پنهانی می‌گوید که روز وصال فرامی‌رسد و در این روز، هر کس نمی‌تواند این راز گرانبها را بشنود و فقط کسانی که شایستگی دارند قادر به درک آن هستند.

هوش مصنوعی: در دنیای بیرون، ترس و امید وجود دارد، اما در درون خود، جایی که احساسات و افکار عمیق‌تر هستند، تنها امید وجود دارد و ترسی احساس نمی‌شود.

هوش مصنوعی: برای به دست آوردن نعمت‌ها و بخشش‌های آن شاه بخشنده، باید همچون گدایان در درب او حاضر شوید و درخواست کنید. با این کار می‌توانید از فیض او بهره‌مند شوید.

هوش مصنوعی: اگر از نعمت دیدار حق برخوردار شوی، مانند این است که در بهشت جاودان روشنی آن در سرنوشت تو قرار دارد و این، از بخشش بزرگ اوست.