عبدالقادر گیلانیشمارهٔ ۶ - آه مردم
آه دردآلود مردم جان جانها را بسوخت
سینه مجروح هر مجنون و شیدا را بسوخت
درجگرهای کباب این آه من زد آتشی
آه زین آه جگرسوزی که دلها را بسوخت
بامدرّس گفتم از سوز دل خود شمّه ای
آتشی افتاده درجانش سراپا را بسوخت
پیش یوسف گر رسی روزی بگو ای عزیز
آتش عشق تو سرتا پا زلیخا را بسوخت
نو بهاران اشک ریزان جانب صحرا شدم
آه گرمم سبزه های کوه و صحرا رابسوخت
محیی نادان است کان یاران به غفلت می روند
خرقه و تسبیح و مسواک و مصلّا را بسوخت
شمارهٔ ۵ - وعده دیدار: از جمال لایزالی برنداری گر نقابشمارهٔ ۷ - هرچه خواهی بطلب: سیصد و شصت نظر راتبه بنده ماست
اطلاعات
وزن: فاعلاتن فاعلاتن فاعلاتن فاعلن (رمل مثمن محذوف)
قالب شعری: غزل
منبع اولیه: سید جابر موسوی
* با انتخاب متن و لمس متن انتخابی میتوانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
حاشیه ها
1402/02/28 20:04
شہزاد احمد
وزنِ این مصرع چیست؟
پیش یوسف گر رسی روزی بگو ای عزیز
شاید این در بحر نیست
گر تصویر میسر شود معلوم بکنید
1402/02/29 09:04
هیچ
فاعلاتن فاعلاتن فاعلاتن فَعَل
یک هجا کمه
چند جایی جستجو کردم همشون همین نیمبیت رو نوشته بودن!!
1403/01/26 09:03
محمدصادق حسینی نژاد
سلام
بیت چهارم مصرع اول در کتابی چنین درج شده بود :پیش یوسف گر رسی روزی بگویی ای عزیز (که وزن این مصرع با مصرع های دیگر یکسان میشود:فاعلاتن فاعلاتن فاعلاتن فاعلن)
همچنین بیت آخر مصرع اول: محیی تا دانست کان یاران به غفلت میروند صحیح تر هست و در کتابی قدیمی به همین ترتیب نوشته شده بود.