هوش مصنوعی: می‌خواهم دوچشمی داشته باشم تا بتوانم زیبایی چهره‌اش را ببینم و اگر این خوشبختی نصیبم نشود، حداقل دیوارهای خانه‌اش را نگاه کنم.

هوش مصنوعی: جان من در تنم به شدت در حال حرکت است و حالتی شگفت‌انگیز و روشنایی چشمانم را پیدا کرده است. همچنین رفتار و شیوایی او را در جای بلند و باشکوهی مشاهده می‌کنم.

هوش مصنوعی: نمی‌خواهم چشمانم روشن شود تا ناگهان به کسی جز او بیفتد. بهتر است که تنها تصویر او را ببینم و نور چهره‌اش را در دل داشته باشم.

هوش مصنوعی: من مانند مجنون، آهو را دوست دارم زیرا در وجود او حالتی را می‌بینم که مرا به یاد نرگس بیمار می‌اندازد.

هوش مصنوعی: از حسادت به کسی که او را در کنار سگ‌های محیی خوانده‌ای، همه جا افرادی را می‌بینم که سنگ خشم را در دست دارند و آماده‌اند تا به او آسیب برسانند.