هوش مصنوعی: ای خوش روزهایی که محلی پر از محبت و عشق در دل داشتم و قلبم آتشین بود و چشمانم پر از اشک.

هوش مصنوعی: یادآوری می‌کنم زمانی را که بدون دغدغه در باغ و بهار بودم و در کنار آن از اشک‌های قرمز لاله‌ها بهره‌مند بودم.

هوش مصنوعی: در آن روزی که من به انتظار سمند یک سوار خوب نشسته بودم، اگر چشمانم کور شود، بهتر است.

هوش مصنوعی: وقتی که به من پشت می‌کنی، در حالی که من به سمت تو می‌آیم، می‌دانم که تو به قول و قرارهایی که با من داشتی، وفا نکرده‌ای.

هوش مصنوعی: اگر یکبار نگاهم به دنیا پر از ناله و اندوه شد، این فقط به خاطر ترس و خطرهایی بود که در دلم بود.

هوش مصنوعی: تو مرا ناامید کردی، ای کاش روزی برگردد که من تنها آرزوی بوسه و امیدی در کنار تو داشتم.

هوش مصنوعی: اگر کسی بپرسد که تو چه می‌گویی، من در جواب می‌گویم که آنجا با کسی برای یک لحظه کاری داشتم.