هوش مصنوعی: کیست که زیبایی و کمالش را به نمایش بگذارد، تا ماهیان مرده از آب زلال زنده شوند؟

هوش مصنوعی: در روز قیامت، نیازی به صدای شیپور نیست، زیرا افراد به سوی خانه معشوق خود می‌روند و در این مسیر، خبر خوش وصال را می‌شنوند.

هوش مصنوعی: اگر یک بار در طول عمرت به جهنم بروی و از حال و روز آنجا بپرسی، می‌توانی در آنجا راحت و خوشحال باشی.

هوش مصنوعی: اگر در این زندان همراهم باشی، هرگز احساس خستگی نمی‌کنم؛ اما اگر در آن زندان تنها باشی، دیگر جای ملال و کسالت است.

هوش مصنوعی: خانه عشق در دل انسان قرار دارد و به قدری از محبت دوست پر شده است که هیچ چیز دیگری جز او در آنجا جایی ندارد.

هوش مصنوعی: اگر سر مویی بهشت برتر باشد، اشک او در خانه عشق جا نمی‌شود، این امر محال است.

هوش مصنوعی: خون مردم به ناحق ریخته می‌شود، آیا می‌دانی کسی که این کار را کرده کیست؟ نام او را نمی‌گویی، اما می‌توانی او را در ذهنت تصور کنی.

هوش مصنوعی: کشته شدگان در حال ناله و فریاد هستند، آیا می‌دانی آن کسی که آنها را به قتل رسانده کیست؟ هیچ ضرری به کشته‌ها در این میان نیست.

هوش مصنوعی: گذشتن از چیزهای بزرگ و مهم دنیا برای دوستی به آسانی ممکن است، اما گذشتن از شریک زندگی که سال‌ها با او بوده‌ایم، کاری دشوارتر و پیچیده‌تر است.

هوش مصنوعی: سایه درخت طوبی و آب حوض کوثر و باغ بهشت جایگاه خوبی هستند، اما هیچ‌کدام به زیبایی و جلال خداوند نمی‌رسند.

هوش مصنوعی: آیا ممکن است که ذرات خاک آدمی بدون نیروی جاذبه‌ای مانند مغناطیس، به هم بچسبند و متصل شوند؟ این امر بعد از گذشت مدتی طولانی اتفاق می‌افتد.

هوش مصنوعی: در زندگی ما، عشق، شوق و دیوانگی از همان ابتدا مقدر شده بود. از زمانی که به دنیا آمدیم و جهان به ما خوشامد گفت، این سرنوشت برای ما رقم خورده بود.

هوش مصنوعی: تو آغاز و انجام هر چیزی هستی و تنها تویی که درون و بیرون را پر کرده‌ای. هیچ‌کس و هیچ‌چیز دیگری جز تو وجود ندارد و بحث‌ها و اختلافات بی‌پایان تنها بیهوده است.

هوش مصنوعی: ما به خاطر عطر و بوی تو به این حال و روز افتاده‌ایم و مست شده‌ایم؛ اما اگر این بوی تو نبود، هرگز این‌قدر مست نمی‌شدیم.

هوش مصنوعی: بوی محبوب به ما رسید، هرچند او نیامده است. این رایحه تنها به کسانی می‌رسد که با آن معشوق ارتباط نزدیک دارند.

هوش مصنوعی: پس از گذشت قرن‌ها، مردم زمانی که نام شاعر برجسته‌ای چون محیی را می‌برند، می‌گویند رحمت خدا بر او باد.