هوش مصنوعی: ای کسی که از زمانه می‌گویی و شکایت می‌کنی، به سختی‌های معشوق من توجه کن و به بی‌قراری و نداشتن آرامش من نگاه کن.

هوش مصنوعی: به سمت گلستان نرو، زیرا اینجا فقط چند روزی بیشتر نیست. همیشه کنارت، اشک‌های لاله‌گون را می‌بینم.

هوش مصنوعی: ای کسی که می‌گویی دست از عشق خوبان کشیده‌ام، بیا به میدان و نگاهی به دلاوری من بینداز.

هوش مصنوعی: دل من پر از درد و غم است و چهره‌ام مانند گلی است که از اشک و اندوه به رنگ خون درآمده. به یاد من بیا، و به باغ و بهار زندگی‌ام توجه کن.

هوش مصنوعی: اگر رحمتی بر دلت افتد و به سمت من بیایی، حال نزار و بی‌نوا بودنم را ببینی.

هوش مصنوعی: اگر به زیبایی‌های خوبان جذب شده‌ای، به دل پر از درد و چشم گریان من نگاه کن.

هوش مصنوعی: شکرگزاری کن از محیی که در مسیر تو فقط یک خار وجود دارد، در حالی که در اطراف من کوه‌های زیادی از غم وجود دارد.