هوش مصنوعی: اگر به من امکان وصالی با معشوق ندادی، پس زندگی‌ام را بی‌او تباه کردی و غم فراق او را به من تحمیل کردی.

هوش مصنوعی: سرو من که در آنجا قرار دارد، به خاطر دل‌دردی که دارم، به اشک‌هایم آغشته شده است. اگر باغبان اجازه ندهد که در باغ باشم، برای من فرقی ندارد.

هوش مصنوعی: در میان من و سایه‌ام تفاوتی نیست، زیرا دل سوزان من در آتش آتشین قرار گرفته است.

هوش مصنوعی: حالم مانند حال پیر کنعان شده است و اکنون وقتی تو را می‌بینم، اشک‌هایم چون سیل از چشمانم سرازیر می‌شود.

هوش مصنوعی: در دنیای عشق، دل و جانم پاره‌پاره و آسیب‌دیده شده است و هنوز هم در هر جا که می‌روم، غم و اندوه به دور و برم را احاطه کرده است.

هوش مصنوعی: خدایا، آیا کسی مثل من هست که بی‌دلیل از آغوش یار محروم بماند؟ تو که مرا از همراهی محبوب دور کرده‌ای.

هوش مصنوعی: من به خاطر تو با مردم نرمش و مدارا می‌کنم، وگرنه من که به حرف‌های بدگویان هیچ اهمیتی نمی‌دهم.

هوش مصنوعی: خانه‌ام پر از خاک و بی‌نظم است، اما امیدوارم مثل محیی (یک شاعر یا فرد خاص) به من توجه کنی و از من یاد کنی.