سراج قمری » گزیدهٔ اشعار » رباعیات » شمارهٔ ۱۱

<div class="b" id="bn1"><div class="m1"><p>از بهر من ار به خلد جایی سازند</p></div>
<div class="m2"><p>ور نیز به دوزخ وطنی پردازند،</p></div></div>
<div class="b" id="bn2"><div class="m1"><p>من فارغ از آنم، که اگر دانندم</p></div>
<div class="m2"><p>از دوزخ او جنتم برون اندازند</p></div></div>

شمارهٔ ۱۲

از بهر من ار به خلد جایی سازند
ور نیز به دوزخ وطنی پردازند
من فارغ از آنم که اگر دانندم
از دوزخ او جنتم برون اندازند

هوش مصنوعی: شاعر می‌گوید اگر برای من در بهشت جایی بسازند یا در جهنم وطن جدیدی ایجاد کنند، برایم مهم نیست. من بی‌پروا هستم و اگر بدانند که از جهنم من را به بهشت می‌برند، به هیچ وجه نگران نخواهم بود.

شمارهٔ ۱۰

شمارهٔ ۱۱

هوش مصنوعی: اگر برای من در بهشت جایی بسازند یا حتی در جهنم برایم جایی فراهم کنند، برای من فرقی نمی‌کند.

از بهر من ار به خلد جایی سازند

ور نیز به دوزخ وطنی پردازند،

هوش مصنوعی: من بی‌خیال هستم از اینکه اگر از وجود دوزخ او باخبر باشم، ممکن است جنتم را از من بگیرند.

من فارغ از آنم، که اگر دانندم

از دوزخ او جنتم برون اندازند

شمارهٔ ۱۱

اطلاعات

برگردان به زبان ساده