گنجور

شمارهٔ ۳

مرگ به زین زندگی، کاین زندگی
هر دمی در محنتی می‌افکند
این یکی از فاقه تیری می‌خورد
وان دگر در ملک تیغی می‌زند
آن، ز بهر نان زمین را می‌دَرَد
وین پی زر سنگ را می‌بشکند
عنکبوت اندر زاویا سال و ماه
از پی یک لقمه دامی می‌تند
وز پی پندار راحت، مورچه
ریزه‌های دانه را برمی‌چِنَد
نیست کس را در جهان، آسایشی
هرکه را جانی است، جانی می‌کَنَد

اطلاعات

وزن: فاعلاتن فاعلاتن فاعلن (رمل مسدس محذوف یا وزن مثنوی)
قالب شعری: قطعه
منبع اولیه: چکامه

* با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.

برگردان به زبان ساده

مرگ به زین زندگی، کاین زندگی
هر دمی در محنتی می‌افکند
هوش مصنوعی: مرگ بهتر از این زندگی است، زیرا این زندگی هر لحظه انسان را در درد و رنج گرفتار می‌کند.
این یکی از فاقه تیری می‌خورد
وان دگر در ملک تیغی می‌زند
هوش مصنوعی: یکی از آن‌ها به تیر آسیب می‌بیند و دیگری در سرزمینی شمشیر می‌کشد.
آن، ز بهر نان زمین را می‌دَرَد
وین پی زر سنگ را می‌بشکند
هوش مصنوعی: آن یکی به خاطر نان، زمین را زیر و رو می‌کند و دیگری برای کسب زر، سنگ را می‌شکند.
عنکبوت اندر زاویا سال و ماه
از پی یک لقمه دامی می‌تند
هوش مصنوعی: عنکبوت در گوشه و کناری سال‌ها و ماه‌ها را صرف شکار یک لقمه غذا می‌کند.
وز پی پندار راحت، مورچه
ریزه‌های دانه را برمی‌چِنَد
هوش مصنوعی: مورچه‌ای که به دنبال احساس آرامش است، دانه‌های ریز را جمع‌آوری می‌کند.
نیست کس را در جهان، آسایشی
هرکه را جانی است، جانی می‌کَنَد
هوش مصنوعی: هیچ کسی در این دنیا آسایش ندارد و هر فردی که زندگی دارد، باید با دشواری‌ها و مشکلات دست و پنجه نرم کند.