هوش مصنوعی: ای که زیبایی چشمانت مانند نرگس است، تو باعث آزار و پریشانی من هستی؛ موهای ژولیده و بی‌انضباط تو، آرامش را از من گرفته است.

هوش مصنوعی: اگرچه به خاطر وصالت مست و خواب‌آلود شده‌ام، اما همزمان با نوشیدن شراب سرخ تو، این حال و خمار من هم برطرف خواهد شد.

هوش مصنوعی: ای ستاره یمنی، تو می‌درخشی و بر آرزوی چهره‌ی زیبایت شرط شده که آیا می‌توانی هر شب در کنار من باشی و دجله را آرام کنی؟

هوش مصنوعی: هر بار که صبح می‌شود و دل من از غم پر شده، دو چشم من مانند دو قطره خون روشنایی خاصی به چهره زیبا و رنگین من می‌بخشند.

هوش مصنوعی: اگر اشک‌های من از چشمانم به زمین نمی‌ریخت، آسمان‌های هفتگانه بر اثر آتش دل پرشور من می‌سوختند.