هوش مصنوعی: ای نعل تو، نشان غم و اندوهم است و دلم چون آتشی سوخته است که هر لحظه شعله‌ورتر می‌شود.

هوش مصنوعی: عجیب نیست اگر چهره‌ات به علت شرم و خجالت، مانند آب خیس شود و آتش به جانم بیفتد.

هوش مصنوعی: با چوبی که به دست دارد، خود را به آتش نزدیک کرده است و می‌خواهد با چهره‌ی تو در آتش سوخته و یکپارچه شود.

هوش مصنوعی: شرابی که بر لب است، در دل به مانند جام و ساغر شعله‌ای افروخته است.

هوش مصنوعی: آتش ناشی از زیبایی تو باعث ایجاد دود و آب شده است و این نشان دهنده‌ی تاثیرات عمیق عشق و زیبایی تو بر تمام وجود من است.

هوش مصنوعی: چهره‌ی تو مانند نوری است که در جهان وجود دارد و بر بالای آتش می‌درخشد.