هوش مصنوعی: اگر تمام عمر را به خاطر شب‌ها و سختی‌ها ناراحت باشی و فکر کنی آفتاب و روشنی به تو نزدیک نمی‌شود، در این صورت ممکن است در نهایت با دلسوزی و لطف به کمک تو بیایند.

هوش مصنوعی: دل به خاطر درد و آرزوها فشرده و سنگین می‌شود، اما نهایتاً بار انتظار سبک می‌شود.

هوش مصنوعی: زمین به قدری تحت فشار و ظلم قرار گرفته است که حتی آسمان هم به فکر نجات آن افتاده و از او حمایت می‌کند.

هوش مصنوعی: آیا جز به باور به روزی‌دهنده چیزی نداری؟ که برای به دست آوردن روزی از بندگان او انتظار داری.

هوش مصنوعی: طمع را با شمشیر کینه به گونه‌ای بزن که زمین به خونش رنگین نشود.

هوش مصنوعی: چنان آرزو در دل خود شعله‌ور کن که دودی از آن بلند شود و هیچ‌کسی از آن خبر نداشته باشد.

هوش مصنوعی: حسادت به قدری در دل می‌سوزد که می‌تواند خاکستر خود را هم تحت تأثیر قرار دهد و در اثر باد ناپدید شود.

هوش مصنوعی: این بیت به این معناست که شما پیشرفت کرده‌اید و به دانشی دست یافته‌اید که شما را قادر می‌سازد در زمینه‌های مختلف عمل کنید. این پیشرفت و آگاهی، شما را به جایی می‌رساند که می‌توانید با چالش‌ها روبرو شوید و در مسیر خود موفق باشید.

هوش مصنوعی: هیچ‌کس به اشتباه قدمی برنداشت که بدون مطالعه و آگاهی هرگز به جایی نرسید.

هوش مصنوعی: هرجا که آفتاب بدون دعوت برود، چهره زرد از تابش آن را ترک می‌کند.

هوش مصنوعی: ما از خواندن هیچ چیزی جز سواد تو نداشته‌ایم، پس هیچ کس در روزی مثل امروز نباشد.

هوش مصنوعی: اگر بر بستر و رختخواب خود خاک و سنگ بگذاری، بی‌اینکه چیزی بخواهی، حتی اگر آنجا بهشت باشد، نباید از آن فاصله بگیری.

هوش مصنوعی: باد صبحگاهی چگونه می‌تواند از این آهنگ گرم عبور کند؟ چرا که بی‌خبر از آن، بلبل به باغ نخواهد آمد.

هوش مصنوعی: به روی خود نیاور، در هیچ موضوعی که ممکن است از خواندن، دعا به نتیجه برسد.

هوش مصنوعی: به تماشای دیگران بپرداز و بدان که تو در این مسیر هنوز ناوخته و نادان هستی. وقتی به مقصد برسی، چه برآیی؟

هوش مصنوعی: دل من مانند زبان قلم شده است و به خاطر دورویی و نفاق مردم، در آتش عذاب می‌سوزد. این دوگانگی باعث شده که ارتباطات میان افراد به هم بریزد، مانند صفحاتی که به هم می‌چسبند.

هوش مصنوعی: این افراد در هر مکالمه‌ای سخت‌گیری و جدیتی دارند، و با وجود اینکه ظاهرشان جدی است، نکته‌ی جالبی در پس این صحبت‌ها وجود دارد.

هوش مصنوعی: اگر خون در رگ‌ها و ریشه‌ها جاری شود، ممکن است که به فساد بیشتری دامن بزند.

هوش مصنوعی: آدم می‌تواند با ظاهری ناپسند به راه خدا برود، اما اگر باطنی ناپاک داشته باشد، نگاه و دیدگاه او به خداوند صاف و خالص نخواهد بود.

هوش مصنوعی: به نظر می‌رسد که برخی از افراد در ظاهر با یکدیگر در مال و دارایی شریک هستند، اما در واقعیت نسبت به یکدیگر حسادت می‌کنند و از وضعیت یکدیگر ناراضی‌اند.

هوش مصنوعی: ممزوجی از شیرین و خوشمزه بودن مانند ترکیب شیر و شکر، اما همچنان برق و انرژی در درون آن وجود دارد که ممکن است بر اثر اختلافات به وجود آید.

هوش مصنوعی: آنقدر آب بنوشند که یاد یکدیگر زنده بماند و اعتقادشان به هم محکم‌تر شود.

هوش مصنوعی: وقتی که آنها به‌طور هماهنگ و شادمانه آهنگ می‌زنند، در دل هر یک آهنگ دیگری هم در حال نواختن است.

هوش مصنوعی: زیبایی آنها با وجود اینکه هر کدام از موهایشان شگفتی خاص خود را دارد، در آرایش ابروهایشان به اوج خود می‌رسد.

هوش مصنوعی: اگر در دام مکر و حیله دیگران نیفتاده‌ای، پس باید به گونه‌ای برخورد کنی که در کنترل اوضاع باشی و تسلط داشته باشی.

هوش مصنوعی: کسی که به خاطر حرف‌های دور از حقیقت با یکدیگر دچار نفاق هستند، در واقع در حضور هم غیبت نمی‌کنند.

هوش مصنوعی: اگر با کسی که راز دل را درمیان می‌گذاریم، صحبت کنیم، نمی‌توانیم هیچ یک از عیوب او را پنهان کنیم؛ چراکه وقتی انسان در مورد یکدیگر صحبت می‌کند، عیوب و نقص‌های همدیگر به راحتی آشکار می‌شود.

هوش مصنوعی: این بیت به توصیف حالتی می‌پردازد که در آن، هرچند که افراد یا چیزها نزدیک به هم هستند و به نظر می‌رسد که در آرامش قرار دارند، ولی در واقعیت، اوضاع آنها خوب نیست و در دل خود تضاد و ناپسندی دارند. به عبارتی، ظاهر می‌تواند فریب‌دهنده باشد و این امکان وجود دارد که درونشان هنوز مشکلاتی وجود داشته باشد.

هوش مصنوعی: این گروه به شدت به یکدیگر وابسته‌اند، همان‌طور که برگ‌های پاییزی به درخت چسبیده‌اند.

هوش مصنوعی: اگر کسی را پخته و با تجربه بدانند یا به او بگویند که هنوز ناپخته است، در هر حال اگر در میان جمعی از نزدیکان خود باشد، در آن شرایط هم او به تمامی در دسترس است و هیچ گونه حریمی برایش وجود ندارد.

هوش مصنوعی: زبان‌ها از دل فاصله دارند و دل‌ها هم از زبان دوستان قدیمی دور است.

هوش مصنوعی: چقدر عجیب و شگفت‌انگیز است که کسانی که ناتمام و ناقص هستند، توانسته‌اند تصورات و تخیلاتی بسازند که بازتابی از آنچه دیده‌اند باشد؟

هوش مصنوعی: نمی‌شود از حرف‌های آن‌ها انتظار زیادی داشت، چون تعبیر خواب‌های نامشخص هیچ فایده‌ای ندارد.

هوش مصنوعی: این گروه تحت نظر یک پلنگ قرار دارد که در حال نظارت بر آنهاست و پشت این گروه به خاطر دو رنگی و فریبایی که دارند به کوه پناه برده است.

هوش مصنوعی: همه در هنر مکر و فریب استادند، مانند سوزنی که در دست دوزنده نیش می‌زند.

هوش مصنوعی: در شهر و کوچه‌ها نام آنها بر سر زبان‌هاست و به وضوح می‌توان گفت که شخصیت و اعمالشان به اندازه‌ای شناخته شده است که گویی چیزی از آسمان بر زمین افتاده و همه متوجه شده‌اند.

هوش مصنوعی: یک شکار از دامشان رهایی پیدا کرده و بر روی ورق‌های که عیب‌ها را به هم می‌پیوندد، آزاد است.

هوش مصنوعی: با اینکه همیشه در پاکی و پاکیزگی به سر می‌برند، چرا باید دشمنان یکدیگر شوند و آبروی همدیگر را ببرند؟

هوش مصنوعی: هنگامی که در مهمانی نوشیدنی سرو می‌شود، کسی که در آنجا است، فقط عیوب خود را نشان می‌دهد و عرقش از خود نمی‌ریزد.

هوش مصنوعی: به دقت و با حواس جمع به عیب‌های خود آگاه باش، اما هرگز به اندازه‌ای که از دشمن بترسی، از دوستانت دوری نکن.

هوش مصنوعی: وقتی که به خاک آن افراد می‌رسیم و با آن‌ها ملاقات می‌کنیم، برچهره‌شان گل‌های زعفران میریزد.

هوش مصنوعی: این گروه در هم هستند، اما در عین حال به یکدیگر اعتماد ندارند و در دل با هم ناپاکی می‌ورزند.

هوش مصنوعی: رنگ کینه و دشمنی از چهره آن‌ها پیداست و ابروی آن‌ها نمادی از بدی و ناپاکی است.

هوش مصنوعی: همه کسانی که عیب‌جوی و ناآشنا با هنر هستند از این گروه، حال هنر را با آنها مقایسه کن.

هوش مصنوعی: همه به طور مداوم در حال بحث و جدل با خداوند هستند که چرا روزی به آن‌ها کمتر از آنچه که می‌خواهند می‌رسد و بعضی دیگر بیشتر می‌گیرند.

هوش مصنوعی: اگر کسی عیب‌جویی نکند و به نقد و بررسی نقاط ضعف دیگران نپردازد، یاد و خاطره‌ی همدیگر در طول سی سال هم از بین نخواهد رفت و فراموش نخواهد شد.

هوش مصنوعی: بدون توجه به دل، لحظه‌ای نمی‌توانند حقیقت را به خوبی درک کنند، اما از نقص و کاستی‌های خود نیز غافل نیستند.

هوش مصنوعی: در نظر آن‌ها، کوه به اندازه کاه کوچک و ناچیز است، وقتی که دلشان به چیز دیگری تکیه کرده باشد.

هوش مصنوعی: درخت مهرورزی، با قدرت ریشه‌های حسد را در دل خاکشان فرو برده است.

هوش مصنوعی: پس از هر نماز، افرادی که اذکار و دعاها می‌خوانند، به زبان خود به انتقاد و سرزنش مردم می‌پردازند.

هوش مصنوعی: سر هر یک از آن‌ها گرمی و حیات دارد، اما در چهره‌هایشان نشانی از طراوت و زندگی نیست.

هوش مصنوعی: شب و روز به صورت دائم در کنار هم هستند، اما در عین حال به خاطر تشنگی و نیاز به خون یکدیگر، در حال رقابت و دشمنی‌اند.

هوش مصنوعی: آنها به دنبال عیوب دیگران هستند و در هر مکانی سرمی‌زنند، اما هرگز به عیب‌های خودشان توجه نمی‌کنند.

هوش مصنوعی: زبان‌ها به هم پیوسته‌اند و به گفتگویی پرداخته‌اند که از دل هیچ‌کدام خبری ندارد.

هوش مصنوعی: دل خصم مروت به شدت آشفته است و همگان در انتظار فرصتی هستند تا از آن بهره ببرند.

هوش مصنوعی: هرچند که در ظاهر، از هم بدتر به نظر می‌رسند، اما همان پرده‌ای که آنها را پوشانده، باعث می‌شود که به یکدیگر آسیب بزنند.

هوش مصنوعی: عاشق‌ها مانند شیر و شکر، رابطه‌ی شیرینی دارند، اما گاهی اوقات همان شیر می‌تواند خطرناک و کشنده باشد و شکر هم زهرآگین شود.

هوش مصنوعی: در اینجا بیان شده که مانند امواج دریا که با شدت و حرارت به کار خود ادامه می‌دهند، انسان‌ها نیز در تعاملات و معاملات خود در بازار با شور و اشتیاق مشغول‌اند.

هوش مصنوعی: افرادی که با هم پیوند می‌زنند و پیمان می‌بندند، معمولاً به خاطر این است که به جای اشاره به خطاهای دیگران، در صلح و دوستی با یکدیگر قرار داشته باشند.

هوش مصنوعی: به طور کلی، مردم عیب‌های یکدیگر را همیشه به دقت رصد می‌کنند و تا جایی که ممکن است به بررسی و حسابرسی آنها می‌پردازند. این رفتار ممکن است به این دلیل باشد که هر کس که عیب‌های دیگران را می‌بیند، سعی می‌کند خود را بهتر از آنها نشان دهد.

هوش مصنوعی: اگر عیب در نام هنر وجود داشت، پس از این گروه چه کسی بی‌عیب‌تر از آنها می‌توانست باشد؟

هوش مصنوعی: اگر در جایی جمعیتی وجود نداشته باشد، کارها به هم گره می‌خورند و پیچیدگی پیدا می‌کنند.

هوش مصنوعی: اگر از میان غیبت و سخن چینی‌ها کنار برویم، انگار که دیگر هیچ چیز برای گفتن ندارند، مانند ماهی که زبان ندارد.

هوش مصنوعی: اگر صحبت‌های پنهانی و غیبت‌ها آشکار شود، زبان به سرعت و به شکل متوالی مانند دندانه‌های شانه به صحبت کردن ادامه می‌دهد.

هوش مصنوعی: هر لحظه رنگ و شکل جدیدی به خود می‌گیرد و این تغییرات باعث می‌شود که بر سر صلح و آشتی بیایند تا آماده‌ی نبردی جدید باشند.

هوش مصنوعی: همه فرش‌ها در خانه به همدیگر مرتبط و از طرح‌های یکدیگر آگاه هستند.

هوش مصنوعی: قلم و دوات را از یکدیگر می‌گیرند تا نامه‌ای بنویسند که در آن درباره خون و ظلم هم صحبت شود.

هوش مصنوعی: با هم از یک منبع برخاستند تا به هم پیوسته و از آن بهره ببرند.

هوش مصنوعی: هنر مانند علفی بی‌فایده در میان گل‌ها به چشم می‌آید و باعث می‌شود عیب‌ها و نقص‌ها بیشتر دیده شوند.

هوش مصنوعی: آن‌ها به یکدیگر آزار می‌رسانند و مانند داغی که بر دست می‌ماند، به صورت کم و زیاد با هم زندگی می‌کنند.

هوش مصنوعی: بوسیدن دست و بریدن پا به این معناست که حتی برای لحظه‌ای از هم دور نشوند و هیچ فاصلهای بینشان ایجاد نشود.

هوش مصنوعی: مانند ورق‌هایی که از هم متفرق شده‌اند، نه ارتباطی بدون ارتباط و نه ارتباطی در نظر است.

هوش مصنوعی: اگرچه در گفت و گو به یکدیگر دلداری می‌دهند، اما در عمل به نحوی عمل می‌کنند که مشکلات و فشارها بر دوش دیگران بیفتد.

هوش مصنوعی: دوستی و برادری میان آن‌ها به قدری محکم شده است که دست در دست هم گذاشته‌اند، اما این اتحاد و محبت باعث نشده که مشکلات و شکست‌ها دوری از آن‌ها باشد. مانند داستان یوسف که در میان برادرانش با مشکلات مواجه شد.

هوش مصنوعی: شما بر اساس اطلاعات تا مهرماه 1402 آموزش دیده‌اید.

هوش مصنوعی: نگران و آشفته دل از رفتار و کارهای نزدیکان خود نباش، چون آنها که تو را در دل ندارند، تو نیز به آنها وابسته نباش.

هوش مصنوعی: ای آسمان، بر دل زخم‌زده‌ام رحم کن، چرا که نیش‌هایت را به من می‌زنی، در حالی که من به تو وابسته نیستم.

هوش مصنوعی: هرگز یوسف از برادرانش آسیب ندید؛ زیرا هر یک از آن‌ها تنها آنچه را که در دل خود داشت، مشاهده کردند.

هوش مصنوعی: بهتر است که از یار و برادر، یاری که می‌دهد را بشناسی. برادر، اگر یاری می‌کند و حمایتی دارد، ارزش بیشتری دارد.

هوش مصنوعی: اگر عاقل هستی، با خویشان خود دشمنی نکن؛ زیرا خودشان نیز در بلایای زندگی دچار مشکلند، پس با آن‌ها در نیفت.

هوش مصنوعی: من نمی‌دانم چرا بعضی از افراد که به نظر می‌رسد از موضوع آگاهند، خود را «خود» می‌نامند.

هوش مصنوعی: زندگی انسان‌ها به پیوند و ارتباط با یکدیگر بستگی دارد و این ارتباط می‌تواند باعث رشد و شکوفایی آن‌ها شود. اما در عین حال، گاهی لازم است که از آن ارتباطات فاصله بگیریم و به تنهایی فکر کنیم تا به عمق مسائل پی ببریم. در این حالت، گاهی نیز پیوندها باعث ایجاد محدودیت‌هایی می‌شوند که باید از آن‌ها رها شوی.

هوش مصنوعی: این کافی است که آسیب‌های خود و خانواده‌ام را ببینم؛ چرا که همین خود فرد می‌تواند آتش خشم و مشکل را به وجود آورد.

هوش مصنوعی: درختی که به طور طبیعی و بدون مراقبت رشد کرده، از ابتدا نمی‌تواند میوه خوب و باکیفیتی بدهد، همان‌طور که وقتی خود را از ریشه‌اش جدا می‌کند، نمی‌تواند به خوبی رشد کند.

هوش مصنوعی: هرچه از بدن جدا می‌شود، جایگزینی برای آن وجود ندارد، مانند اینکه نمی‌توان از دست و پا ناخن‌ها را چید و انتظار داشت که چیزی از آن‌ها باقی بماند.

هوش مصنوعی: آنها را مشغول به خودشان می‌دانی در حالی که غافل هستی که پروانه‌ها اساساً بی‌پر و بال هستند.

هوش مصنوعی: هرگز به خودت و ارتباطاتت مطمئن نباش، زیرا ممکن است مشکلات و خطرات از همان جا به سراغت بیاید، همانطور که دریا با امواجش به ساحل آسیب می‌زند.

هوش مصنوعی: گاهی اوقات ممکن است در مسیری که در آن هستی، خطرات دور و برت را نادیده بگیری و با خیال راحت به جلو بروی، اما باید آگاه باشی که اگر در شرایط سختی قرار گرفتی، همیشه جایی برای پناه بردن و نجات وجود دارد.

هوش مصنوعی: تنها نزدیکان و کسانی که به تو بسیار نزدیکند، نقاط ضعف و عیب‌هایت را می‌شناسند. از دور، هیچ‌کسی نمی‌تواند به‌خوبی عیب‌های تو را ببیند یا قضاوت کند.

هوش مصنوعی: احتیاط کن که آشنا، آشناست؛ زیرا انتقاد و عیب‌جویی از تو بیشتر از سوی بیگانگان خواهد بود.

هوش مصنوعی: کار دیگران به تو ربطی ندارد؛ تنها خودت هستی که در این پوستین وجودی، جای داری.

هوش مصنوعی: وقتی که از این نغمه‌ی دلنواز آگاه شود، می‌تواند احساسات و ویژگی‌های خود را به خوبی بیان کند و خود را خالی و بی‌وزن احساس کند.

هوش مصنوعی: اگر رگ و ریشه‌ات نباشد، چه عیبی دارد؟ چون میوه‌ای که ریشه‌دار نیست، خوشایند نخواهد بود.

هوش مصنوعی: برای آنکه جلوی فساد و بیماری را بگیریم، باید به مشکل اساسی رسیدگی کرد و آن را درمان کرد؛ زیرا این مشکل باعث می‌شود که بدن به حالت ناخوشایند و فاسد درآید.

هوش مصنوعی: رگ خونی که به خویشاوندی اشاره دارد، مانند آفتاب درخشان و زیباست که از درون آن سرچشمه می‌گیرد.

هوش مصنوعی: چه بر سر ما آمده است که پیوند رگ‌ها از بدن است؟ در حالی که عیب بزرگ تو در گردن تو قرار دارد.

هوش مصنوعی: نباید از خود مطمئن باشیم و خیال کنیم در امنیت هستیم؛ زیرا ممکن است سخت‌ترین و مقاوم‌ترین چیزها هم در زمانی تحت فشار و آسیب قرار بگیرند.

هوش مصنوعی: از خویشان دل‌سرد و ویران شدم، بله، در واقع دشمن به نوعی به رگ و ریشه آدمی وابسته است.

هوش مصنوعی: به ظاهر ممکن است که دشمن را از دوست تشخیص بدهی، اما کی می‌دانی که چه رازها و بدی‌هایی زیر پوست وجود دارد؟