قدسی مشهدی » رباعیات » شمارهٔ ۲۹

<div class="b" id="bn1"><div class="m1"><p>گیرم که ز اصل خود کند فرع، حجاب</p></div>
<div class="m2"><p>کی اصل جدا ز فرع خود دارد تاب؟</p></div></div>
<div class="b" id="bn2"><div class="m1"><p>پهلو دزدد گرچه حباب از دریا</p></div>
<div class="m2"><p>دریا پهلو تهی نسازد ز حباب</p></div></div>

شمارهٔ ۳۰

گیرم که ز اصل خود کند فرع حجاب
کی اصل جدا ز فرع خود دارد تاب
پهلو دزدد گرچه حباب از دریا
دریا پهلو تهی نسازد ز حباب

هوش مصنوعی: این اشعار به این موضوع اشاره دارد که اگرچه ممکن است فرع (یعنی چیزهای ناشی از اصل) حجاب و پوششی برای اصل باشد، اما اصل و فرع نمی‌توانند به‌طور کامل از یکدیگر جدا شوند. حتی اگر چیزی از اصل خود دور شود، همچنان ارتباطش با اصل باقی است. به‌عبارتی‌دیگر، نمی‌توان اصل را کاملاً از فرع جدا کرد، همان‌طور که حباب‌ها نمی‌توانند دریا را از وجود خود خالی کنند.

شمارهٔ ۲۸

شمارهٔ ۲۹

هوش مصنوعی: فرض کن که شاخه‌ای از ریشه خود جدا شود، آیا می‌تواند حجاب و پرده‌ای بر روی ریشه خود داشته باشد؟ ریشه و شاخه نمی‌توانند از یکدیگر جدا باشند.

گیرم که ز اصل خود کند فرع، حجاب

کی اصل جدا ز فرع خود دارد تاب؟

هوش مصنوعی: اگرچه حبابی از دریا خارج شود و پهلو را پر کند، اما دریا هیچگاه از وجود حباب خالی نخواهد شد.

پهلو دزدد گرچه حباب از دریا

دریا پهلو تهی نسازد ز حباب

شمارهٔ ۲۹

اطلاعات

برگردان به زبان ساده