قدسی مشهدی » رباعیات » شمارهٔ ۲۰

<div class="b" id="bn1"><div class="m1"><p>بگذار چو آه، آسمان‌پویی را</p></div>
<div class="m2"><p>چون اشک مکن پیشه زمین‌شویی را</p></div></div>
<div class="b" id="bn2"><div class="m1"><p>بیرون مرو از طریق مردان خدا</p></div>
<div class="m2"><p>آموز ز حق‌یافته، دلجویی را</p></div></div>

شمارهٔ ۲۱

بگذار چو آه آسمان پویی را
چون اشک مکن پیشه زمین شویی را
بیرون مرو از طریق مردان خدا
آموز ز حق یافته دلجویی را

هوش مصنوعی: این شعر به ما می‌گوید که مانند آسمان نباید تنها به اشک ریختن اکتفا کنیم و باید از غم و ناراحتی خود خارج شویم. همچنین، تأکید می‌کند که از مسیر هدایت مردان خدا دور نشویم و از آنها بیاموزیم تا دل خود را تسلی دهیم. در واقع، این شعر ما را به یادگیری و حفظ ارتباط با خدا و دوستان صالح دعوت می‌کند.

شمارهٔ ۱۹

شمارهٔ ۲۰

هوش مصنوعی: اجازه بده که آسمان‌پویان مانند اشک، در زمین‌شویی غم و ناراحتی نداشته باشند.

بگذار چو آه، آسمان‌پویی را

چون اشک مکن پیشه زمین‌شویی را

هوش مصنوعی: از جمع مردان خدا دور نشو و از آن‌ها یاد بگیر که چگونه باید دل دیگران را شاد کرد و راه درست را از حقیقت آموخت.

بیرون مرو از طریق مردان خدا

آموز ز حق‌یافته، دلجویی را

شمارهٔ ۲۰

اطلاعات

برگردان به زبان ساده