قدسی مشهدی » غزلیات » شمارهٔ ۳۹

<div class="b" id="bn1"><div class="m1"><p>پرهیز ده ز هجر گرفتار خویش را</p></div>
<div class="m2"><p>بنگر شکسته‌رنگی بیمار خویش را</p></div></div>
<div class="b" id="bn2"><div class="m1"><p>بهر ذخیره شب هجر تو روز وصل</p></div>
<div class="m2"><p>کم کرد دیده گریه بسیار خویش را</p></div></div>
<div class="b" id="bn3"><div class="m1"><p>بیداد دوست چون ستم چرخ عام نیست</p></div>
<div class="m2"><p>دانسته‌ام غرور ستمکار خویش را</p></div></div>
<div class="b" id="bn4"><div class="m1"><p>جز شغل دوستی نبود کار دیگرم</p></div>
<div class="m2"><p>شکر خدا که یافته‌ام کار خویش را</p></div></div>
<div class="b" id="bn5"><div class="m1"><p>قدسی هوای باغ و لب جو چه می‌کنی</p></div>
<div class="m2"><p>دریاب فیض سایه دیوار خویش را</p></div></div>

شمارهٔ ۴۰

پرهیز ده ز هجر گرفتار خویش را
بنگر شکسته رنگی بیمار خویش را
بهر ذخیره شب هجر تو روز وصل
کم کرد دیده گریه بسیار خویش را
بیداد دوست چون ستم چرخ عام نیست
دانسته ام غرور ستمکار خویش را
جز شغل دوستی نبود کار دیگرم
شکر خدا که یافته ام کار خویش را
قدسی هوای باغ و لب جو چه می کنی
دریاب فیض سایه دیوار خویش را

شمارهٔ ۳۸

شمارهٔ ۳۹

پرهیز ده ز هجر گرفتار خویش را

بنگر شکسته‌رنگی بیمار خویش را

بهر ذخیره شب هجر تو روز وصل

کم کرد دیده گریه بسیار خویش را

بیداد دوست چون ستم چرخ عام نیست

دانسته‌ام غرور ستمکار خویش را

جز شغل دوستی نبود کار دیگرم

شکر خدا که یافته‌ام کار خویش را

قدسی هوای باغ و لب جو چه می‌کنی

دریاب فیض سایه دیوار خویش را

شمارهٔ ۳۹

اطلاعات