قدسی مشهدی » غزلیات » شمارهٔ ۳۶

<div class="b" id="bn1"><div class="m1"><p>فسون ناله‌ام شب بسته خواب پاسبانش را</p></div>
<div class="m2"><p>که با هر سر نباشد آشنایی آسمانش را</p></div></div>
<div class="b" id="bn2"><div class="m1"><p>ز چاک سینه‌ام دل می‌کند نظاره زلفش</p></div>
<div class="m2"><p>چو مرغی کز قفس بیند به حسرت آشیانش را</p></div></div>
<div class="b" id="bn3"><div class="m1"><p>نوازد ظاهر و در دل خیال کشتنم دارد</p></div>
<div class="m2"><p>به حال خویشتن پی برده‌ام لطف نهانش را</p></div></div>
<div class="b" id="bn4"><div class="m1"><p>اسیر عشق را فرض است عزت بعد مردن هم</p></div>
<div class="m2"><p>میندازید بر خاک مذلت استخوانش را</p></div></div>

شمارهٔ ۳۷

فسون ناله ام شب بسته خواب پاسبانش را
که با هر سر نباشد آشنایی آسمانش را
ز چاک سینه ام دل می کند نظاره زلفش
چو مرغی کز قفس بیند به حسرت آشیانش را
نوازد ظاهر و در دل خیال کشتنم دارد
به حال خویشتن پی برده ام لطف نهانش را
اسیر عشق را فرض است عزت بعد مردن هم
میندازید بر خاک مذلت استخوانش را

شمارهٔ ۳۵

شمارهٔ ۳۶

فسون ناله‌ام شب بسته خواب پاسبانش را

که با هر سر نباشد آشنایی آسمانش را

ز چاک سینه‌ام دل می‌کند نظاره زلفش

چو مرغی کز قفس بیند به حسرت آشیانش را

نوازد ظاهر و در دل خیال کشتنم دارد

به حال خویشتن پی برده‌ام لطف نهانش را

اسیر عشق را فرض است عزت بعد مردن هم

میندازید بر خاک مذلت استخوانش را

شمارهٔ ۳۶

اطلاعات