قدسی مشهدی » غزلیات » شمارهٔ ۳۴

<div class="b" id="bn1"><div class="m1"><p>منم که داغ دلم دشمن است مرهم را</p></div>
<div class="m2"><p>نمی‌دهم به شب قدر روز ماتم را</p></div></div>
<div class="b" id="bn2"><div class="m1"><p>خدنگ یار مگر چاک سینه‌ام بگشود؟</p></div>
<div class="m2"><p>که سوخت شعله طوفان عشق عالم را</p></div></div>
<div class="b" id="bn3"><div class="m1"><p>به گلشنی که نسیم دلم گذشته بر آن</p></div>
<div class="m2"><p>ز خون دل نتوان فرق کرد شبنم را</p></div></div>
<div class="b" id="bn4"><div class="m1"><p>مریض عشقم و خون جگر چنان نوشم</p></div>
<div class="m2"><p>که العطش ز جگر خیزد آب زمزم را</p></div></div>
<div class="b" id="bn5"><div class="m1"><p>به کیش برهمن از دین خبر نداری اگر</p></div>
<div class="m2"><p>به پیش بت نبری سجده دمادم را</p></div></div>
<div class="b" id="bn6"><div class="m1"><p>ز بس که دل به تو مشغول بود قدسی را</p></div>
<div class="m2"><p>گذشت عمر و ندانست شادی و غم را</p></div></div>

شمارهٔ ۳۵

منم که داغ دلم دشمن است مرهم را
نمی دهم به شب قدر روز ماتم را
خدنگ یار مگر چاک سینه ام بگشود
که سوخت شعله طوفان عشق عالم را
به گلشنی که نسیم دلم گذشته بر آن
ز خون دل نتوان فرق کرد شبنم را
مریض عشقم و خون جگر چنان نوشم
که العطش ز جگر خیزد آب زمزم را
به کیش برهمن از دین خبر نداری اگر
به پیش بت نبری سجده دمادم را
ز بس که دل به تو مشغول بود قدسی را
گذشت عمر و ندانست شادی و غم را

شمارهٔ ۳۳

شمارهٔ ۳۴

منم که داغ دلم دشمن است مرهم را

نمی‌دهم به شب قدر روز ماتم را

خدنگ یار مگر چاک سینه‌ام بگشود؟

که سوخت شعله طوفان عشق عالم را

به گلشنی که نسیم دلم گذشته بر آن

ز خون دل نتوان فرق کرد شبنم را

مریض عشقم و خون جگر چنان نوشم

که العطش ز جگر خیزد آب زمزم را

به کیش برهمن از دین خبر نداری اگر

به پیش بت نبری سجده دمادم را

ز بس که دل به تو مشغول بود قدسی را

گذشت عمر و ندانست شادی و غم را

شمارهٔ ۳۴

اطلاعات