قدسی مشهدی » غزلیات » شمارهٔ ۲۱

<div class="b" id="bn1"><div class="m1"><p>داده عشقم باده نابی که می‌سوزد مرا</p></div>
<div class="m2"><p>خورده‌ام از جام خضر آبی که می‌سوزد مرا</p></div></div>
<div class="b" id="bn2"><div class="m1"><p>شب فغانم رفته بود از یاد مطرب صبح‌دم</p></div>
<div class="m2"><p>زد به تار چنگ مضرابی که می‌سوزد مرا</p></div></div>
<div class="b" id="bn3"><div class="m1"><p>تازه عاشق گشته‌ام چشمم ز خون دل پر است</p></div>
<div class="m2"><p>باز در جو کرده‌ام آبی که می‌سوزد مرا</p></div></div>
<div class="b" id="bn4"><div class="m1"><p>قبله بتخانه را گویند ابروی بت است</p></div>
<div class="m2"><p>در نماز این است محرابی که می‌سوزد مرا</p></div></div>
<div class="b" id="bn5"><div class="m1"><p>شد مقیم گوشه ویرانه‌ای بر یاد دوست</p></div>
<div class="m2"><p>یافت قدسی گنج نایابی که می‌سوزد مرا</p></div></div>

شمارهٔ ۲۲

داده عشقم باده نابی که می سوزد مرا
خورده ام از جام خضر آبی که می سوزد مرا
شب فغانم رفته بود از یاد مطرب صبح دم
زد به تار چنگ مضرابی که می سوزد مرا
تازه عاشق گشته ام چشمم ز خون دل پر است
باز در جو کرده ام آبی که می سوزد مرا
قبله بتخانه را گویند ابروی بت است
در نماز این است محرابی که می سوزد مرا
شد مقیم گوشه ویرانه ای بر یاد دوست
یافت قدسی گنج نایابی که می سوزد مرا

شمارهٔ ۲۰

شمارهٔ ۲۱

داده عشقم باده نابی که می‌سوزد مرا

خورده‌ام از جام خضر آبی که می‌سوزد مرا

شب فغانم رفته بود از یاد مطرب صبح‌دم

زد به تار چنگ مضرابی که می‌سوزد مرا

تازه عاشق گشته‌ام چشمم ز خون دل پر است

باز در جو کرده‌ام آبی که می‌سوزد مرا

قبله بتخانه را گویند ابروی بت است

در نماز این است محرابی که می‌سوزد مرا

شد مقیم گوشه ویرانه‌ای بر یاد دوست

یافت قدسی گنج نایابی که می‌سوزد مرا

شمارهٔ ۲۱

اطلاعات