هوش مصنوعی: باد صبح از باغ گل‌ها می‌آید یا از کوی دل‌انگیز.

هوش مصنوعی: بوهای خوش و دلنواز، همچون عطر و بوی خوب رحمت الهی از یمن به سوی من می‌آید، بویی که جان و روح جهان را زنده می‌کند.

هوش مصنوعی: دل مانند جلاجل می‌تپد تا اینکه صدای زنگ کاروان به گوش می‌رسد.

هوش مصنوعی: بدن من به شکل هلال درآمده از شوق و انتظار، چرا که آن ماه نازک و لاغر به زودی وارد می‌شود.

هوش مصنوعی: از درد جدایی آن لب‌های قرمز، اشک‌های غم از چشمانم سرازیر می‌شود.

هوش مصنوعی: بوی موی آهو چطور می‌تواند از جایی جز نسیم به مشام برسد، وقتی که نفسش چنین بویی از جان و زندگی را به همراه دارد؟

هوش مصنوعی: تیر زیبایی آن معشوق، دل‌های عاشق را به بازی می‌گیرد و به سمت خود جذب می‌کند.

هوش مصنوعی: حتی اگر یک چوب تیر تنها شصت بار خم شود، باز هم می‌تواند صد تیر را به سمت دشمن پرتاب کند و جان کسی را تهدید کند.

هوش مصنوعی: هر جا که درد و رنجی وجود دارد، درمان آن بر دوش این انسان ناتوان خواهد بود.

هوش مصنوعی: عشق و محبت را با زاهدان و کسانی که از دنیا فاصله گرفته‌اند در میان نگذار، زیرا این داستان بوی خون و رنج می‌دهد.