هوش مصنوعی: برایت لبی به رنگ هزاران جواهر می‌کشند؛ این می‌تواند به معنای وسوسه‌ای باشد که برای چشیدن شیرینی یا زیبایی وجود دارد. این اشتیاق به زیبایی می‌تواند به قدری قوی باشد که انسان را به کارهای ناپسند نیز وادار کند. خواهش و میل به این زیبایی، حتی می‌تواند انسان را به خطر بیندازد.

هوش مصنوعی: ای که تمام وجودت مانند نمک است، یک چشیدن از بیان تو باعث می‌شود من هوس کنم و خواهان آن شوم.

هوش مصنوعی: از لب‌های شیرین تو، بارها کلمات زشت و ناپسند را شنیده‌ام، اما این تنها بهانه‌ای برای اشتیاق من است.

هوش مصنوعی: من به دور از لب‌های تو مانند اسکندر، به سمت حیات وحش می‌دوم چون اشتیاقی در من وجود دارد.

هوش مصنوعی: وقتی که تو پرده از چهره خود کنار زدی، دیگر نه زیبایی بهشت و نه نعمت‌های مقامات الهی را نمی‌خواهم.

هوش مصنوعی: بسیار زیبا و دوست‌داشتنی هستی، تا جایی که در دل من آشفتگی و اضطراب ایجاد کرده‌ای. به همین خاطر، تصمیم دارم به عنوان عبد و پرستنده‌ات به تو عشق بورزم و به دنیای هوس‌های عاشقانه‌ام قدم بگذارم.

هوش مصنوعی: وقتی که زیبایی و فریبایی دو زلف تو را دیدم، دل من از ایمان خود جدا شد و به عشق تو گرایش پیدا کرد.

هوش مصنوعی: از تیر کمان تو، جاذبه و زیبایی‌ات به قلب و جان من نفوذ کرده و مرا به آرزوی تو دچار کرده است.

هوش مصنوعی: یک بوسه از لبان تو برایم آرزویی شیرین مانند چیدن یک گل از باغ است.

هوش مصنوعی: به مانند کحل که به زیبایی جواهرات می‌افزاید، آرزو دارم که خاک پای تو را ببوسم.

هوش مصنوعی: چهرۀ روح من مانند پرده ای پنهان شده است و من آرزو دارم که این پرده را پاره کنم.

هوش مصنوعی: هوا خواه سفر به بهشت دارم، مانند پرنده‌ای که به سوی آسمان‌های مقدس پرواز می‌کند.