هوش مصنوعی: در این دنیا، جهان به گونه‌ای خم شده است و مانند جام، خورشید در آن جای دارد. زمین به عنوان مکانی برای عشق، شراب عشق را می‌شمارد و عاشقان در این میکده به شادی و خوشی می‌پردازند.

هوش مصنوعی: آینه‌ای که تصویر جهان را نشان می‌دهد، اگر خالی از زیبایی و ترتیب ما باشد، من خود را مؤمن می‌دانم و اگر در این دنیا بخوانم، آن را به عنوان بتکده‌ای می‌بینم.

هوش مصنوعی: این بیت به این معنی است که نام من در فهرست عشق او ثبت شده و این عشق برای من حرکتی همچون غیرت زرتشتی به وجود آورده که به اندازه شعله‌های آتشکده‌ها پرشور و سوزان است.

هوش مصنوعی: کیست آن کسی که تحت تأثیر عشق و زیباییِ آتشین قرار گرفته و در دلش آتش را در خانه و دین و ایمانش نمی‌زند؟

هوش مصنوعی: اگر عشق آن پری دیوانه را نداشتم، پس چرا همه‌ی انسان‌ها از پیر و جوان درباره‌ام هیاهو کرده‌اند؟

هوش مصنوعی: چرخ روزگار به طرز ناخوشایندی می‌چرخد، ای ساقی، بیار و از لب کوثر به من بوسه‌ای گرم بده.

هوش مصنوعی: اگر در جستجوی عشق تو، غبار و کدورت به دل راه پیدا کند، دل دیگر از عشق تو نخواهد برید، زیرا کسی غیر از تو به این خانه راه نداشته است.