هوش مصنوعی: ای دلم، مزرعه‌ی محبت تو هستی و غم‌های تو مانند دانه‌هایی هستند که در خاک وجود من کاشته شده‌اند.

هوش مصنوعی: یک عمر در این سرزمین زحمت کشیدم و به نتیجه‌ای جز غم و اندوه تو نرسیدم.

هوش مصنوعی: مدت زیادی در دریای سردرگمی غوطه‌ور بودم تا اینکه سرانجام به جایی رسیدم که کوی تو برایم چون ساحلی امن و آرامش‌بخش شد.

هوش مصنوعی: اگر از غم و درد دل من آگاه شوی، همانند لاله‌ای که از گل من می‌روید، ممکن است به حال من رحم کنی.

هوش مصنوعی: تیغ ابروانت به قدری زیبا و جذاب است که مثل تیزی یک شمشیر، از وجود من خون می‌ریزد.

هوش مصنوعی: ای معشوق زیبا، ما جان خود را فدای تو می‌کنیم، زیرا تو نور زندگی‌ام هستی و در کنار تو، همه‌چیز به جشن و شادی تبدیل می‌شود.

هوش مصنوعی: لحظه‌ای به زیبایی خود توجه کن زمانی که از کنار من می‌گذری.

هوش مصنوعی: ای کسی که پیچش زلف تو هزار مسئله من را حل می‌کند.

هوش مصنوعی: اگر زلف زیبای تو نباشد، دیوانه و ویران خواهم شد، زیرا زلف تو همانند زنجیری است که مرا به خود وابسته کرده است.