هوش مصنوعی: من به خودم درافتادم و امیدوار بودم که اوضاع من بهتر شود، اما زندگی‌ام مانند سرنوشتم در هم و آشفته است.

هوش مصنوعی: ای زاهد، حالا که نصیحتت در من تأثیری نداشته، بهتر است خودت دوری کنی از آتش درون من، که ممکن است به تو نیز آسیب بزند.

هوش مصنوعی: ساربان به آرامی حرکت می‌کند، چرا که بار سنگینی بر دوش شترش است و او به خاطر این بار سنگین، خسته و ناتوان شده است.

هوش مصنوعی: روزی خواهد رسید که از گرفتاریم رهایی یابم و دل شاد و آزاد شوم، به گونه‌ای که تمام رشته‌های ارتباطی من با دیگران قطع شود.

هوش مصنوعی: ای خدا، برایم رحمی کن، چرا که با این بدن ضعیف، تحمل روزها برایم دشوار است.

هوش مصنوعی: ای کاش یا بارانی از لطفت بر خاک من بباری، یا اینکه مرا از خاک ببر که وجودم خاکی است.

هوش مصنوعی: اگر از کنار من بگذری، چنان دلی غمگین و خونین دارم که سراسر وجودم به رنگ لاله شده است، مانند اشکی که بی‌وقفه از چشمانم جاری می‌شود.

هوش مصنوعی: ای دل، صبر داشته باش که در نهایت به خاطر عشق، غبار من به سوی کیوان خواهد رفت.