هوش مصنوعی: باید به جایی برویم و قدم بزنیم که نام نیک و خوشایندی دارد، یا اشعار و عواطف عاشقانه را بر روی کاغذ بیاوریم.

هوش مصنوعی: اگر او به عاشقان بیچاره بی‌رحمی کند، ما هم تحمل ستم او را می‌پذیریم.

هوش مصنوعی: اگر ابروی خوش حالت من به هدفی کمان مانند تیر بکشاید، برایم دلنشین‌تر است از اینکه ابروهایم را به هم بزنم.

هوش مصنوعی: ای واعظ، تو برو، چون ما خود تصمیم به توبه گرفته‌ایم. در دنیای عشق، این عادی است که از بدی‌ها و دشواری‌ها حرف بزنیم.

هوش مصنوعی: شکایت از ظلم معشوق نادرست است، زیرا در عشق واقعی باید به عشق بی‌قید و شرط و پرستش معشوق اعتقاد داشت و نباید به خودخواهی و ناز او شکایت کرد.

هوش مصنوعی: پیر مغان یک جرعه از شراب خالص را در جام من ریخت و من را از نوشیدن جام جمشید بی‌نیاز کرد.

هوش مصنوعی: وقتی که از محبت و کمک دوست پشتم محکم شد، تحمل بار سختی‌ها برایم آسان‌تر شد.

هوش مصنوعی: اگر گیسوانش را از روی چهره‌اش کنار بزند، آفرینش به او رشک می‌برد و به زیبایی‌اش می‌بالد.

هوش مصنوعی: اگر گندمی از تو به دست آدم بیفتد، او به راحتی می‌تواند پایش را از ارم بیرون بکشد.