هوش مصنوعی: اگر همچون گرداب در دریای آب غوطه‌ور شوم، دل من از اضطراب آرام نخواهد گرفت.

هوش مصنوعی: من به شدت دلتنگ هستم، پس به نوازنده بگو که آهنگی بزند. من خیلی سرمست و گیج هستم، بنابراین ای ساقی، شراب بده.

هوش مصنوعی: از لب‌های شیرین تو باید به قدری لذت برد که دل عاشق از درد و دوری به آتش بیفتد و بسوزد.

هوش مصنوعی: اگر شخصی که عشق را به حساب می‌آورد، با دیدی تند و تیز به این موضوع بنگرد، در روز قیامت از پاکی و خیری بهره‌مند خواهد شد.

هوش مصنوعی: او ناگزیر به اینجا آمد، اما نمی‌تواند هیچ ارتباطی برقرار کند؛ سایه‌ی یک شخص بیچاره به خاطر نزدیک بودن به نور خورشید، درخشان نمی‌شود.

هوش مصنوعی: در احوالات درونی‌ام، به خاطر عشق دچار اضطراب و بلبل نیستم و مانند حبابی در سطح دریای سردرگمی و شگفتی شناور شده‌ام.

هوش مصنوعی: اگر از من بپرسی جایی برای نوشیدن مشروب کجا هست، می‌گویم برو به جایی که دیوارهایش ویران شده‌اند.

هوش مصنوعی: من می‌گریم و می‌ترسم که این گریه‌ام در برابر یار بی‌رحم، مانند اثر یک نقاشی روی آب، بی‌ثمر باشد.

هوش مصنوعی: شب گذشته دیدم که یک مرد بزرگوار و پربار معنوی، این آهنگ زیبا را با نغمه‌ای خوش بر روی رُباب می‌نواخت.

هوش مصنوعی: کسی که در خون قربانیان حرکت کرد، چگونه می‌تواند اشک‌های ما را در محاسباتش در نظر بگیرد؟