هوش مصنوعی: من هیچ وابستگی به چیزهایی که در این دنیا و آن دنیا وجود دارد ندارم. تنها در شگفتم که این همه شیدا و مجذوب چه کسی هستم.

هوش مصنوعی: راز من مانند شمع در همه جا نمایان شده است. از بس گریه کرده‌ام، اکنون خندان به حال خودم هستم.

هوش مصنوعی: اگر من مثل آب در آتش باشم، جای من کجاست؟ و اگر در اشک‌هایم آتش وجود داشته باشد، من چه حالی دارم؟

هوش مصنوعی: از من هیچ نشانی جز دوست باقی نخواهد ماند و من هم به دنبال یار رفته‌ام.

هوش مصنوعی: با چند بند دل‌خون و چند تکه استخوان توانستم یک عمر در مشتقات غم تو به خوبی زندگی کنم.

هوش مصنوعی: روزی که نتوانستم زیبایی او را تماشا کنم، چرا در آن شب تاریک فراق به یاد او نبودم؟