هوش مصنوعی: تا زمانی که دل به عشق و محبت آکنده نشده بود مثل لاله‌ای که عطرش در فضا پیچیده باشد، من از درد و رنج دل خود چیزی نگفتم و پرده‌پوشی نکردم.

هوش مصنوعی: اگر نسیم صبح بویی از زلفت به من هدیه دهد، جانم را با کمال میل فدای آن می‌کنم.

هوش مصنوعی: ای ساقی، چراغ جام را روشن کن تا در این تنگنای تاریکی به دنبال دل خود بگردم و آن را پیدا کنم.

هوش مصنوعی: خسرو شرق مانند نور صبح بر زمین تابید، زمانی که دل را از غم جدایی در آتش سحر گداخته بود.

هوش مصنوعی: در این دنیا، گوشه‌ای از چمن و زیبایی گل‌ها، جایی خوب و دلنشین به نظر می‌رسد، اما تنها با آرامش و راحتی در دل می‌توان از زیبایی‌های باغ لذت برد.

هوش مصنوعی: عکس زیبای ساقی در شراب افتاد و باعث شد که گل‌های باغ دل باز شوند و شکوفه بزنند.

هوش مصنوعی: چشم تو را از اشک خالی مکن تا دل من پر شود از شراب عشق و شوق.

هوش مصنوعی: در توصیف شیرینی لبان محبوب، طوطیان سخن‌سنج فرصتی برای سخن‌وری ندارند و زاغ دل هم نتوانسته‌ حریف آنها باشد.