هوش مصنوعی: امشب خروس از نیمه شب به بام رفته است، پس باید در سحرگاه برای این مرغ نا به هنگام خون ریخته شود.

هوش مصنوعی: ای ساقی، مرا با شراب خراب کن تا به دنیای بهتر و آبادتری برسم، زیرا اینجا پایان آن چیزی است که رندان و دردآشامان به دنبالش هستند.

هوش مصنوعی: از این عشق پر درد، آتش را به جان می‌زنم و یک‌باره می‌خواهم بسوزم؛ هم افرادی که آماده هستند و هم کسانی که هنوز خام و ناآماده‌اند.

هوش مصنوعی: ساقی، از ظرف شراب به من مقدار زیادی از شراب بده تا بتوانم هم شیشه و هم جام را بشکنم.

هوش مصنوعی: بسیار دیر شده و وقتی که ساقی گذشته، دیگر اثری از شراب در ساغر نیست. برای ادامه‌ی خوشی و مهمانی، باید هم شیشه را پر کنی و هم جام را.

هوش مصنوعی: هر جقدر که در جستجوی چیزی هستی، به اندازه‌ای که می‌دانی، نگرد. خودت را در این دنیا یا در دنیای آرام آن جستجو نکن.

هوش مصنوعی: ای کاش آسمان، ورق‌های روز و شب را به هم بزند و نام من را از صفحه زندگی پاک کند تا دیگر کسی از من یاد نکند.

هوش مصنوعی: از آن می که از ابتدا نوشیدم، مست و سرمست هستم و تا ابد نمی‌توانم آغاز یا پایان را درک کنم.