هوش مصنوعی: معشوق من از فضایی که در آن است خارج نمی‌شود، مگر زمانی که گل‌ها به آخر عمر خود برسند.

هوش مصنوعی: بهار در حال سپری شدن است، ای ساقی، چرا در تعلل هستی؟ آیا نمی‌دانی که دیگر چند روزی بیش به پاییز نمانده است؟

هوش مصنوعی: چرا بلبل از روی شاخ گل دیگر سخن از آزادی و غرور نمی‌گوید، مگر اینکه آتش و درد و رنج به خانه‌اش نیاید؟

هوش مصنوعی: عمر عزیز من گذشت و من به وصل محبوب رسیدم، اما زمان جدایی همچنان ادامه دارد و تمام نمی‌شود.

هوش مصنوعی: همیشه صدای هم‌نواز من در گوشم بود، اما امشب صدای ناله‌ی مرغ سحر به گوش نمی‌رسد.

هوش مصنوعی: به سوی میکده بروم و از این صومعه دور شوم، زیرا از اینجا بوی خوبی نمی‌آید.

هوش مصنوعی: هیچ‌کس از راز و حال محبوب به ما چیزی نمی‌گوید، زیرا هر کسی که از نزد او می‌رود، دیگر خبری از او برنمی‌گرداند.

هوش مصنوعی: هرچند که من خواهان دوستی با قامت زیبا هستم، اما افسوس و درد که هیچ‌گاه به من نخواهد رسید.

هوش مصنوعی: نگران نباش، زیرا نقص‌های بی‌استعدادان به چشم افراد فرهیخته نمی‌آید.