هوش مصنوعی: زمانی که نسیم صبح به زلف تو وزید، تمام زیبایی‌ات مثل نخی از بستن چین‌ها بر سر هر کسی که عبور می‌کند، نمایان شد.

هوش مصنوعی: بسیار زیباست که در دل خود یوسف‌هایی را می‌بینم که در چاه جذابیت‌ها و زیبایی‌های چهره‌هایی که دیوانگی مرا به تسخیر درآورده، دچار شوق و اشتیاق شده‌ام.

هوش مصنوعی: این شعر به این معناست که روش و سلیقه‌ای که از زلف تو می‌آید، برای ما بسیار دلنشین و جذاب است. وقتی که ما با شوق و عشق به زلف تو نزدیک می‌شویم، تمام وجود ما تحت تاثیر آن قرار می‌گیرد و در گرداب احساسات تو غرق می‌شود.

هوش مصنوعی: یک دسته از آن موی گره‌خورده را باز کردند و به این ترتیب، صد مشکل و گره از کار من که هیچ قدرتی ندارم، باز شد.

هوش مصنوعی: هر کسی که در سرزمین مغان غرق در لذت و سرمستی شده باشد، دیگر از خبر مردم خردمند و هوشیار بی‌خبر است و نمی‌پرسد.

هوش مصنوعی: وقتی که زلف‌های تو در دست نسیم سحرگاهی گرفتار شد، احوال من که دچاری از عشق و جنون بود، به هم ریخت و آشفته شد.