هوش مصنوعی: برای اینکه به زیبایی و لطافت دلایل واقعی زندگی پی ببری، باید از وسوسه‌ها و زیبایی‌های ظاهری دوری کنی و به عمق وجود خود بپردازی.

هوش مصنوعی: در دل هر فردی زیبایی‌ها و ارزش‌های پنهانی وجود دارد. اگر این زیبایی‌ها را آزاد نکنید و به نمایش نگذارید، هرگز نمی‌توانید عظمت و عمق آن را درک کنید. مثل این‌که برای دیدن دریا باید صدف را بشکنید.

هوش مصنوعی: اگر به اندازه مجنون عاشق شده‌ای که تنها لیلی را در این بیابان می‌بینی و به چیز دیگری توجه نداری، پس در این حال قرار داری.

هوش مصنوعی: به سمت ما نگاه نیکو کن، زیرا که دیگر در جهان چیزی از ما نخواهی دید.

هوش مصنوعی: عشقم به چه حالتی دچار شده که در آن هیچ‌چیز جز دیوانگی و جنون دیده نمی‌شود.

هوش مصنوعی: ای دل، اگر دیوانه نباشی، هرگز زنجیر این زلف سیاه را بر پا نخواهی دید.

هوش مصنوعی: اگر مثل پروانه به دور شعله نگردی و جرات نداشته باشی خود را در معرض خطر قرار دهی، هرگز زیبایی شمع را نخواهی دید.

هوش مصنوعی: زمانی که به دلتنگی و غم می‌پردازی و در میان دردهای خود به‌دنبال آرامش هستی، متوجه خواهی شد که خودت را گم کرده‌ای و در وسط همه این احساسات ناپیدا هستی.

هوش مصنوعی: بیا ای ساقی، زیرا جز اشک در جام نمی‌توانی من را ببینی، چون چشمانم به حالت مستی نیستند.

هوش مصنوعی: اینگونه بنگر که چشم بینا داشته باشی، زیرا در دنیای خواب و خواب‌زده‌ها، فقط بی‌فایده و پوچ را خواهی دید.