غبار همدانی » دوبیتی‌ها » شمارهٔ ۳

<div class="b" id="bn1"><div class="m1"><p>الهی چون گناهم را شمر نیست</p></div>
<div class="m2"><p>یقین دانم که عذرم را ثمر نیست</p></div></div>
<div class="b" id="bn2"><div class="m1"><p>ز لطفت این تمنّا دارم و بس</p></div>
<div class="m2"><p>که بینم غیر من کس در سقر نیست</p></div></div>

شمارهٔ ۴

الهی چون گناهم را شمر نیست
یقین دانم که عذرم را ثمر نیست
ز لطفت این تمنا دارم و بس
که بینم غیر من کس در سقر نیست

هوش مصنوعی: در این شعر، شاعر به خداوند خطاب می‌کند و می‌گوید که چون نمی‌توانم گناهانم را بشمارم، مطمئن هستم که عذرم پذیرفته نخواهد شد. او فقط از لطف خداوند خواهش دارد که ببیند هیچ‌کس جز او در دوزخ نیست.

شمارهٔ ۲

شمارهٔ ۳

هوش مصنوعی: خداوندا، می‌دانم که گناهانم شمارشی ندارند، و مطمئنم که عذرم نیز نتیجه‌ای نخواهد داشت.

الهی چون گناهم را شمر نیست

یقین دانم که عذرم را ثمر نیست

هوش مصنوعی: از لطفت فقط یک آرزو دارم و آن این است که ببینم هیچ‌کس جز من در جهنم نیست.

ز لطفت این تمنّا دارم و بس

که بینم غیر من کس در سقر نیست

شمارهٔ ۳

اطلاعات

برگردان به زبان ساده