بدان که دنیا سر همه شرهاست و دوستی وی اصل همه معصیتهاست. و چه باشد از آن بدتر که دشمن حق تعالی و دشمن دوستان حق سبحانه و تعالی بود و دوست دشمنان خدای بود. اما دشمنی به حق تعالی بدان کند که راه حق تعالی بر بندگان بزند تا به وی نرسند و دشمنی با دوستان خدا به آن کند که خویشتن را جلوه همی کند و در چشم ایشان همی آراید تا در صبر از وی شربتهای تلخ همی خورند و رنج آن همی کشند. و اما دوستی با دشمنان حق سبحانه و تعالی بدان کند که ایشان را به مکر و حیلت به دوستی خویش می کشد و چون عاشق وی شدند از ایشان دور همی شود و به دست دشمنان ایشان می شود. و مثل او چون زن نابکار است که مرد به مرد همی گردد تا در این جهان گاهی در تحمل رنج با وی بُوَند و ترتیب اسباب وی باشند و گاهی اندر فراق و حسرت وی و در آخرت خشم سبحانه و تعالی و عذاب وی همی بینند.

و از دام و بالی دنیا نرهد الاکسی که به حقیقت وی را و آفات وی را بشناسد و از وی بپرهیزد، چنان که از جاودان بپرهیزند که رسول (ص) گفت، «بپرهیزید از دنیا که او جادوتر از هاروت و ماروت است».

و ما حقیقت دنیا و آفات وی و مثال تلبیس های وی اندر عنوان سیم در اول کتاب بگفته ایم و اینجا اخباری که در مذمت وی آمده است بگوییم؟ آیات قرآن در آن بسیار است و مقصود قرآن و کتب انبیا و فرستادن ایشان همه آن است تا خلق را از دنیا به آخرت خوانند و تا آفت و بلاها و محنت دنیا با خلق بگویند تا از آن حذر کنند.