هوش مصنوعی: ای دل، اگر برای به دست آوردن عشق محبوب، جان و مال خود را بدهی، ارزشش را دارد. هر زمان که این عشق را به تو عرضه کردند، خریداری کن و آن را به دست بیاور.

هوش مصنوعی: بوی خوش مشک که ناشی از دو زلف یار است، مانند عطر عنبر از بوسه‌ای که بر لب معشوق زده می‌شود، خوشبو و دلپذیر است. همچنین، ارزش و زیبایی‌هایی که از نادانی به دست می‌آید، همانند خرید گوهر است که نمی‌تواند با درک درست به دست آید.

هوش مصنوعی: از زیبایی معشوق چیزی طلب کن؛ در گلستان عشق، گل را به سادگی بخر، در باغی که از باغبان ریحان بگیری.

هوش مصنوعی: اگر در وصال یار به تجره حلاوت‌های جان بپردازی، زیبایی‌های روح را خواهی دید، همچنان که در زمان چیدن گل از باغ.

هوش مصنوعی: اگر به دنبال خوشبختی و آرامش هستی، بهتر است از معشوق خود درخواست کنی. اگر خواهان راحتی کلی هستی، لازم است الهام و جان تازه‌ای را از چشمه زندگی بگیری. اما اگر به دنبال زندگی جاویدان و بی‌پایان هستی، باید به دنبال راهی باشید که به این هدف برسید.

هوش مصنوعی: معشوق با زیبایی و طنازی‌اش قلب عاشق را می‌سوزاند و در عین حال رفتارهای مغرورانه و ناز از خود نشان می‌دهد. او با رفتارهای خود چنان قدرتی دارد که عاشق احساس می‌کند برای به دست آوردن عشق او باید جان خود را فدای دل‌باختگی‌اش کند.

هوش مصنوعی: اگر به دشت هندوستان نیاز داری، اکنون می‌توانی به راحتی آن را پیدا کنی، اما اگر دلت می‌خواهد زیبایی از کاشان را به دست بیاوری، نمی‌توانی به آسانی بخری.

هوش مصنوعی: یاری که به راحتی در دسترس باشد، ارزش زیادی ندارد. آیا تا به حال ندیده‌ای که خریدن یک چیز ارزان، ممکن است به مشکلاتی منجر شود؟

هوش مصنوعی: اگر می‌خواهی اساس و بنیاد عشق را درک کنی، باید به شعر قوامی توجه کنی. در زمان نوشروان، عدالت او را مانند یک گنج طلب کن.