گنجور

شمارهٔ ۸۷ - در غزل و اشارت باسم خواجه علی ضراب است

بپیچ سنبل اندر تاب داری
میان نرگس اندر خواب داری
دل از عشق تو چون قندیل دارم
که روی از حسن چون محراب داری
دلم بیتاب گشت و دیده پرآب
که زلف و رخ بتاب و آب داری
شفا از بوسه تو یافت جانم
همانا در دو لب جلاب داری
شدستی شرمگین تا از بنفشه
طراز لاله سیراب داری
تو را منشور حسن اکنون درست است
که طغرا«ئی» ز مشک ناب داری
اگر تو ماهی ای دلبر چرا پس
مرا رخساره چون مهتاب داری
قوامی خاکپای تو است اگر تو
سر خواجه علی ضراب داری

اطلاعات

وزن: مفاعیلن مفاعیلن فعولن (هزج مسدس محذوف یا وزن دوبیتی)
قالب شعری: غزل
منبع اولیه: ویکی‌درج

* با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.

برگردان به زبان ساده

بپیچ سنبل اندر تاب داری
میان نرگس اندر خواب داری
هوش مصنوعی: گلی که در چمن می‌خزد و در حال چرخش است، در میان خواب نرگس‌ها قرار دارد.
دل از عشق تو چون قندیل دارم
که روی از حسن چون محراب داری
هوش مصنوعی: دل من به عشق تو مانند یک چراغ روشن است، که زیبایی تو مانند یک محراب، جلوه‌گاه آن می‌باشد.
دلم بیتاب گشت و دیده پرآب
که زلف و رخ بتاب و آب داری
هوش مصنوعی: دل من ناآرام شده و چشمانم پر از اشک است، چون موی زیبایت مانند آب روان و چهره‌ات دلربا است.
شفا از بوسه تو یافت جانم
همانا در دو لب جلاب داری
هوش مصنوعی: بوسه تو جانم را درمان کرد، زیرا لب‌های تو گوهر و زیبایی دارند.
شدستی شرمگین تا از بنفشه
طراز لاله سیراب داری
هوش مصنوعی: در اینجا اشاره به این دارد که شخصی با حالت شرم و حیا به سراغ گل بنفشه می‌رود تا از زیبایی‌های آن بهره‌مند شود و خود را سیراب کند. این ارتباط بین زیبایی و احساسات انسانی را نشان می‌دهد.
تو را منشور حسن اکنون درست است
که طغرا«ئی» ز مشک ناب داری
هوش مصنوعی: تو اکنون با زیبایی‌های خاص خود، مثل یک نوشته زیبا و دلنشین از مشک خالص، جلوه‌گری می‌کنی.
اگر تو ماهی ای دلبر چرا پس
مرا رخساره چون مهتاب داری
هوش مصنوعی: اگر تو زیبایی مانند ماهی، پس چرا چهره‌ات مانند ماهتاب درخشندگی دارد؟
قوامی خاکپای تو است اگر تو
سر خواجه علی ضراب داری
هوش مصنوعی: اگر تو سر و کاری با خواجه علی ضراب داری، همه چیز به پای تو بستگی دارد.