گنجور

شمارهٔ ۷۵ - در غزل است

باتو خواهیم ویحک ای دلبر
غم بسیار و اندک ای دلبر
بندگانند ناخریده تو را
عاشقان تو یک یک ای دلبر
نعل اسب تو بر سپهر شدست
ماه راتاج تارک ای دلبر
عارضت خط نو پدید آورد
باد بر تو مبارک ای دلبر
آرزوی جهان و راحت جان
از تو یابند بی شک ای دلبر
بی جمال تو لحظه ای بودن
نتوانند ویحک ای دلبر
وقت خوش کرده ای قوامی را
طیب الله عیشک ای دلبر

اطلاعات

وزن: فعلاتن مفاعلن فعلن (خفیف مسدس مخبون)
قالب شعری: غزل
منبع اولیه: ویکی‌درج

* با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.

برگردان به زبان ساده

باتو خواهیم ویحک ای دلبر
غم بسیار و اندک ای دلبر
هوش مصنوعی: با تو خواهیم زندگی کرد، ای محبوب، حتی اگر غم‌های ما بسیار و شادی‌هایمان اندک باشد.
بندگانند ناخریده تو را
عاشقان تو یک یک ای دلبر
هوش مصنوعی: عاشقان تو، ای معشوق، هر کدام به نوعی تو را خواسته و دوست دارند، البته تو خودت را به هیچ کس نفروخته‌ای، بلکه همه این بندگان تو هستند.
نعل اسب تو بر سپهر شدست
ماه راتاج تارک ای دلبر
هوش مصنوعی: نعل اسب تو همچون ماه بر آسمان درخشان شده است، ای دلربا!
عارضت خط نو پدید آورد
باد بر تو مبارک ای دلبر
هوش مصنوعی: باد به وجود تو زیبایی و تازگی بخشیده است، ای محبوب، برایت خوشا.
آرزوی جهان و راحت جان
از تو یابند بی شک ای دلبر
هوش مصنوعی: دلبر عزیز، بدون شک همه آرزوهای دنیا و آرامش دل از تو حاصل می‌شود.
بی جمال تو لحظه ای بودن
نتوانند ویحک ای دلبر
هوش مصنوعی: بدون زیبایی تو، لحظه‌ای زندگی کردن ممکن نیست. وای بر حال دلبر!
وقت خوش کرده ای قوامی را
طیب الله عیشک ای دلبر
هوش مصنوعی: در زمان دل‌انگیز و خوشی، تو با وجود قوامی خود، زندگی را برایم شیرین کرده‌ای، ای محبوب من.