هوش مصنوعی: ای نماینده و جانشین پادشاهی که دنیا را با آفرینش خود زیبا ساختی.

هوش مصنوعی: تو آن خورشیدی هستی که با وجود تو صبح سیاست آغاز می‌شود.

هوش مصنوعی: زیبایی دنیا همانند توست، ای آقایی که مقام و قدرت تو، حرمت و حیات عالم را به خطر انداخته است.

هوش مصنوعی: خدای تو همیشه یار و کمک‌کار توست و در مشکلات به تو پناه می‌دهد، به طوری که قبل از اینکه به مشکل برسی، او به یاری‌ات می‌آید.

هوش مصنوعی: خدایا این فرد را حفظ کن که به واسطه فضائلش، باغی از کرم و محبت در دین پرورانده است.

هوش مصنوعی: چرا به بزرگی تو ایرادی وارد کرده‌اند، وقتی حال خوش و لذت‌بخش کاهش یافته است؟

هوش مصنوعی: در آن زمان، پرنده‌ای به من گفت که خطی به من نوشته است و این پیام از زنی ناپاک و بدکار است.

هوش مصنوعی: چگونه ممکن است که وجود خداوند باعث شده که حال من به این حالت زرد و پژمرده تغییر کند، در حالی که روزی تازه و شاداب بوده‌ام؟

هوش مصنوعی: تو در شهر در مقامی والا قرار داری و ما که در فقر و تنگدستی هستیم، امیدمان را نمی‌توانیم از آن نعمت و ثروت تو جدا کنیم.

هوش مصنوعی: لطفاً اجازه بده تا به من پول بدهد، چون من مانند کسی هستم که در قفل مانده‌ام و کلیدی برای خروج ندارم.

هوش مصنوعی: اگر بخواهم به جانت بگویم، او را به قدری بد و زشت توصیف می‌کنم که حتی نمی‌توانی الفاظ زشتش را تحمل کنی.

هوش مصنوعی: جز تو کسی نمی‌تواند در این دنیا فریاد رس باشد و تنها از تو کمک و نجات خواسته می‌شود.

هوش مصنوعی: به خاطر اشتباهات او، این بنده باید چهره و حالاتش را به خاطر خداوند مشاهده کند.

هوش مصنوعی: به طور خلاصه، اگر ما مانند طلا ارزشمند نباشیم، پس باید هزینه این بی‌ارزشی را پرداخت کنیم.