هوش مصنوعی: اگر خوشبختی تو به من توجه نکند، روزگار بد و دشواری‌ها به سراغم خواهند آمد.

هوش مصنوعی: اگر درد و رنج دیگران را ببینم، قلبم به درد می‌آید و جانم می‌سوزد، اما اگر تو بخشنده باشی، این احساسات برایم مثل برگ‌هایی خواهد بود که با لطافت حرکت می‌کنند.

هوش مصنوعی: هر کس که دشمن من است، در زیر فشار آسمان قرار دارد. ولی تلاش تو اگر نتواند بر نیرومندی من بیفزاید، تاثیرش بر من کم‌رنگ خواهد بود.

هوش مصنوعی: چگونه می‌توانم از خوشبختی بهره‌مند شوم وقتی که بدشانسی بر دوش من سایه افکنده است؟

هوش مصنوعی: این ابیات به غنیمت‌نشستن نعمت‌ها و ثروت‌هایی اشاره دارد که به کسی عطا شده است. بیانگر این است که ناشکری و بی‌ادبی نسبت به این نعمت‌ها، مانند طمع و طلب بی‌پایان، نشان از گستاخی و بی‌اعتنایی دارد. در واقع، به نوعی به تذکر به شکرگزاری و قدردانی از لطف‌ها و هدیه‌های زندگی اشاره می‌کند.

هوش مصنوعی: به خاطر شکایت‌های ناشی از مشکلات و رنج‌های زندگی، روح و جسمم در آتش اندیشه می‌سوزند.

هوش مصنوعی: اگر تو در حق من نقطه‌ای روشن باشی، دل به شانس ابدی می‌سپارم و به من افتخار می‌کنی.

هوش مصنوعی: لطفاً با لطف و مهربانی خود به من توجه کن، زیرا اگر سرنوشت بخواهد، می‌تواند من را مورد محبت و نوازش قرار دهد.

هوش مصنوعی: اگر به اندازه کافی به خدمت نرسم، هر زمانی برای من جنگی آغاز می‌شود.

هوش مصنوعی: اگر به خدمت تو بپردازم، چون چرخ فلکی بر درد تو می‌نشیند، من هم مانند گوی با تو بازی می‌کنم.

هوش مصنوعی: من در این میدان نبرد، سوارکار و مرد کار نبودم، بلکه این شانس توست که مرا به جلو می‌راند.