هوش مصنوعی: باد بهاری زمین را با لباسی زیبا زینت می‌بخشد، تارهایش را از سنگ‌های قیمتی می‌سازد و زمینه‌اش را با رنگین‌کمانی از زیبایی‌ها پر می‌کند.

هوش مصنوعی: وقتی مرغی در میان گلستان به پرواز درآید و از راه‌های مختلف حرکت کند، ابر به کمک او می‌آید و گل‌های زیبا را برایش می‌آراید.

هوش مصنوعی: ابر که از دریا می‌آید، به صحرا می‌افتد و همچنین باد بهاری که از صحرا می‌وزد، می‌تواند به دریا برسد.

هوش مصنوعی: دهان گل‌های لاله پر از مروارید می‌شود و این کنار علف‌ها عطر و بوی خوشی را پخش می‌کند.

هوش مصنوعی: زمانی که صبح زود بلبل در باغ آواز می‌خواند، افراد بی‌خبر از عشق هم به عشق و علاقه پی می‌برند.

هوش مصنوعی: شاخسارهای گل در باغ به رنگ پیروزی درآمده و بویی معطر از گل‌ها به مشام می‌رسد، این در حالی است که رنگ گل‌ها تحت تأثیر شراب به زیبایی تغییر یافته است.

هوش مصنوعی: ابر زنگاری به آسمان می‌آید و رنگ باغ و بستان را تغییر می‌دهد و با خود بازیچه‌های شیرینی را به همراه می‌آورد.

هوش مصنوعی: هر کسی که باغ را ببیند، تصور می‌کند که درختانش صورت جوزا (دو شکل) دارند و به نظر می‌رسد که درختان در حال گفتگو هستند.

هوش مصنوعی: باد عطر گل‌های مشک‌مانند را به جاهای دور می‌برد و در این مسیر، زیبایی و رنگ را به کوه‌ها و دشت‌ها هدیه می‌دهد.

هوش مصنوعی: قمری خوش‌صدا از آسمان می‌گذرد و صدای زیبایش را به گوش همه می‌رساند. هر کسی که صدای او را بشنود، احساس می‌کند که در دنیای دیگری است و تحت تأثیر آن بانگ قرار می‌گیرد.

هوش مصنوعی: عاشقان به عشق دل خود را می‌سپارند و تیر عشق از قلب جان یار عبور می‌کند.

هوش مصنوعی: عشق مردان زمانی که نام بهار را می‌شنوند، افزایش می‌یابد. این در حالی است که هر کس عاشق نیست، در فصل بهار هم روحی ندارد.

هوش مصنوعی: سرما و زمستان به پایان رسیده و بهار با تمام زیبایی‌هایش فرا رسیده است. پرنده‌ای که به صدا درآمده، بر روی درخت چنار نشسته و می‌خواند.

هوش مصنوعی: زمانی که عاشقان و کسانی که شراب می‌نوشند، به اوج خود رسیده‌اند، انگار ابرها نیز ناراحت و غمگین شده‌اند و همچون افرادی در سوگ و عزاداری، به حال و هوای دلگیر افتاده‌اند.

هوش مصنوعی: گوهرهایی که از دریا به دست می‌آید، مانند نعمت‌ها و برکات، به میوه‌داران رسیده است. همچنین، ابرها هم بر صحرا و باغ‌ها باران می‌بارند و آنها را سرسبز می‌کنند.

هوش مصنوعی: باد به هر طرف می‌وزد و مانند افرادی که بی‌قرارند، حرکت می‌کند تا گل بنفشه در کنار زلف و گل لاله در کنار زیبایی‌ها قرار بگیرد.

هوش مصنوعی: به نظر می‌رسد که لاله‌های سرخ در کنار جویبارها پدیدار شده‌اند، انگار که از سنگ‌های قیمتی یاقوت در اثر باران زنده شده‌اند.

هوش مصنوعی: عاشق شدن و باده نوشی در حال حاضر لذت‌بخش است، به‌ویژه برای کسی که ساقی او زیبا و دل‌نواز باشد.

هوش مصنوعی: خوشحال کننده است که در باغ گلستان با عطر گل‌ها و نوشیدن شراب بگذرانم، زیرا این لحظه جانم را تازه و شاداب می‌کند.

هوش مصنوعی: شراب را در جام خود بریز، زیرا جهان پر از شراب است. گل به ما می‌دهد از آغاز فصل گل و همچنین از پایان آن.

هوش مصنوعی: بهتر است که انسان در کنار شادی، شراب بنوشد و از زیبایی گل‌ها لذت ببرد. نام گل در زمان شکفتن‌اش نیز زیبا و دلنشین است.

هوش مصنوعی: در صبحگاه، نسیم پیامی از گل به باغ آورد. ابرها با قطرات همچون مروارید، زیبایی و جلال گل را می‌پوشانند.

هوش مصنوعی: چه خوب است که کسی روزهای خوشی را که به خاطر شکوفه‌ها می‌گذرانیم، غنیمت بشمرد. در این ایام، بلبل هم به شوق و مستی می‌افتد و از جام گل سرمست و خراب می‌شود.

هوش مصنوعی: نرگس هم‌اکنون پیامی از نسرین برای گل آورد و دست نسرین به سمت گل جامی زرین هدیه داد.

هوش مصنوعی: به دلیل زیبایی و ظرافت گل‌ها، باغ و گلستان تبدیل به مکانی دل‌انگیز و جذاب شده است، به طوری که فضای آن به شادابی و سرسبزی کشمیر می‌ماند.

هوش مصنوعی: گل و لاله دوباره جوان و شاداب شدند و چمن کهنسال شد. باران بر چمن مانند شیری است که به کودکان Nourishing می‌دهد.

هوش مصنوعی: شاخ و برگ درخت بید به رنگی شبیه به سبز در می‌آید و غنچه‌ها روی شاخه‌ها مانند پیکان‌هایی که بر تیر خوابیده‌اند، قرار می‌گیرند.

هوش مصنوعی: هرچند گل کمی دیرتر به سرزمین ما آمد، اما همین تأخیر باعث شد که باغی از غیرت و خوبی را به ارمغان بیاورد.

هوش مصنوعی: درختان و گل‌های باغ به خاطر آواز شاد و زندگی پررونق پرندگان به زیبایی بیشتری جلوه می‌کنند، به طوری که باغ به مانند نشانه‌ای از شکوه و عظمت قرار می‌گیرد.

هوش مصنوعی: در این بیت به وضوح اشاره شده است که قدرت و عظمت اشراف و فرمانروایان قدیم، همچون بهرامیان، به آسمان و جهانی بالاتر رسیده است، به گونه‌ای که ابهت و شکوه آنها به نماد و نشانه‌ای تبدیل گشته است. از اینرو، نسل قبله شدادیان در ادامه این راه از گذشته خود تأثیر گرفته و به یک پایگاه مستحکم تبدیل شده‌اند.

هوش مصنوعی: در جهان، کسی به اندازه بوالحسن نیست که بی‌احسان و بخشندگی باشد. او مردی است که به طور مداوم و پیوسته در بخشش و generosity شناخته می‌شود.

هوش مصنوعی: زمانی که فرماندهان به میدان جنگ می‌روند، دلیرانش در حال نیکویی و شادی در میخانه‌ها و جمع‌های خوش هستند.

هوش مصنوعی: کافر هرگز به یاد دوزخ نمی‌افتد، همان‌طور که مؤمن یاد بهشت را نمی‌کند وقتی در مقابل قیامتی قرار می‌گیرد.

هوش مصنوعی: در ابتدا، سختی و مشکلاتی وجود داشت که ناشی از نافرمانی از دستورات او بود، اما در نهایت، از دست دادن وابستگی به پیمانش، به نعمتی بزرگ و خوشایند تبدیل شد.

هوش مصنوعی: باد به عنوان نماد در این بیت، نشان‌دهنده‌ی نیرویی است که برای جان بدخواهان خطرناک و مضر محسوب می‌شود. اما در عوض، باف می‌آورد که جان او به گونه‌ای با ارزش است که هزاران نفر حاضرند برای آن فدای جان خود شوند. این مفهوم نشان‌دهنده‌ی عشق و ارادتی عمیق به شخصی خاص است که جان او زیر خطر قرار گرفته و برای حفاظت از او، دیگران آماده‌اند جان خود را بدهند.

هوش مصنوعی: در اخترشناسی، مشتری به عنوان سیاره‌ای خوشبختی شناخته می‌شود، اما در بین علمای نجوم هیچ یاری و همراهی برای آن وجود ندارد. همچنین در میان پادشاهان و سلاطین نیز در عرصه شجاعت، هیچ سربازی به عنوان پشتیبان و همراه شناخته نمی‌شود.

هوش مصنوعی: تا زمانی که جهان وجود دارد، چیزی جز زیر پا گذاشتن لشکری آسمانی وجود نخواهد داشت. لازم است که زمین میزبان گام‌های این لشکر باشد.

هوش مصنوعی: هرگاه رومی‌زبان، فرمانروای قیصر، لشکر حسام را ببیند، روزی برای لشکریان او نخواهد بود که سر از کام دشمن برندارند.

هوش مصنوعی: اگر شاه به خاطر هیبت و بزرگی‌اش از خبر لشکرگزاری بترسد، برای او سکه و منبر به نام آن لشکر تهیه خواهد شد.

هوش مصنوعی: فیلسوفان نمی‌توانند به طور کامل قدرت و عمیق بودن یک کلام را درک کنند، در حالی که یک سلام ساده و کوتاه از یک لشکر می‌تواند نشان‌دهنده‌ی شجاعت و دوستی باشد.

هوش مصنوعی: مقام و جایگاه پادشاهان باید جایگاه قدرت و سلطه باشد و کسی که بخواهد از این مقام خارج شود، باید از چنگال قدرت و نیروهای نظامی بگریزد.

هوش مصنوعی: ای پناهگاه بزرگواران و ای محل توجه پادشاهان، مانند تو هرگز دیده نشده است تاج و مقام پادشاهی.

هوش مصنوعی: تو تاج سر ایران و فرمانروای توران هستی، ای خسرو جوان که دارای دانش و خرد بزرگان هستی.

هوش مصنوعی: تو زینت پادشاهان و زیبایی‌ دیکتاتورها هستی، تو افتخار این عصر و تاریخ این انسان‌ها به شمار می‌روی.

هوش مصنوعی: گاهی تو شجاعت و قدرتی مانند شمشیر یک اژدهای بزرگ هستی و گاهی هم مانند تدبیر و خردی تابناک در میان اندیشمندان به شمار می‌آیی.

هوش مصنوعی: آنکه بر دوش او بار مسئولیت و قدرت ایران است، تو هستی و از وجود توست که دنیای ویران به آبادانی می‌رسد.

هوش مصنوعی: تو با قدرت و بزرگی مانند فیل‌ها هستی و با زیبایی و شجاعت، مانند شیرها. تو همانند پادشاهان برتر این دنیا، در مقام و جایگاه خود، برترین هستی.

هوش مصنوعی: تا زمانی که توانستی در یک نبرد جهانی را به تسخیر خود درآوری، همیشه خواهند گفت که آنچه انجام دادی، نتیجه‌ی کار توست.

هوش مصنوعی: در جهان، حقیقت بزرگی و مقام تو آشکار شده و در خدمت تو، هزاران حوری زیبا هستند که به تو خدمت می‌کنند.

هوش مصنوعی: چشمان فرزندان تو همچون چراغ و نور شمع هستند و هر دو این روشنایی را از چهره پرنور تو می‌گیرند.

هوش مصنوعی: این بیت به زیبایی و ارزشمند بودن ویژگی‌های خاص و منحصر به فرد تو اشاره دارد. تو مانند لؤلؤی پراکنده در دنیای خود هستی و زیبایی‌هایی که در محفل و مجالس به‌پا می‌کنی، همچون عطر و خوشبویی گرانبهاست که فضا را معطر می‌کند.

هوش مصنوعی: آن صفتی که تو را به عنوان پناهی برای مجالس پر رونق معرفی می‌کند، و آن بخشش‌های تو به آنها که شامل هدایا و آدابی از جانب توست.

هوش مصنوعی: زیبایی و ارزش تو به حدی است که از بخشش‌های فراوان و هدایا مانده‌ای. تو همواره در مقام و جایگاه خود، نیازی به تصدیق و تایید از دیگران نداری، زیرا قدرت و موقعیت تو به اندازه‌ای است که هیچ چیز نمی‌تواند ارزش تو را کم کند.

هوش مصنوعی: من همواره از دور، بر چهره زیبا و باشکوه تو حسرت می‌خوردم و در هر لحظه از دور برای تو آرزوهایم را بیان می‌کردم.

هوش مصنوعی: در جهان، من همیشه از دیگران کوچکتر هستم، و اگر در خدمت او نیامدم، او مرا معذور می‌دارد.

هوش مصنوعی: من در حرمسرا و در دربار پادشاه دیگری هستم، هرچند ممکن است هرگز به من اجازه ندهد که حتی یک روز از دروازه‌اش عبور کنم.

هوش مصنوعی: من هر دو مکان را یکی می‌بینم، زیرا وقتی به یکی از آنها نگاه می‌کنم، احساس می‌کنم که در آنجا هستم و وقتی به آنجا نگاه می‌کنم، حس می‌کنم که در اینجا هستم.

هوش مصنوعی: اگر روزگار به من روی خوش نشان دهد و من از چرخ فلک سربلند بیرون بیایم، همیشه خادم این درگاه می‌مانم و در برابر خاک آن در سر تعظیم فرود می‌آورم.

هوش مصنوعی: من به خاطر تو و به خاطر نام تو، ای مولا و سرور آل حیدر، تا زمانی که زنده‌ام، سر از محبت تو برنخواهم داشت.

هوش مصنوعی: روز ناخوشایند تو شب، و شب تو روزی ابدی است. روز تو باید با جشن و نوروز همراه باشد.