قطران تبریزی » دیوان اشعار » رباعیات » شمارهٔ ۴۱

<div class="b" id="bn1"><div class="m1"><p>از چشم و دل من آب و آتش خیزد</p></div>
<div class="m2"><p>وز هر دو زمانه رستخیز انگیزد</p></div></div>
<div class="b" id="bn2"><div class="m1"><p>نشگفت گر آن حور ز من بگریزد</p></div>
<div class="m2"><p>کز آتش و آب هرکسی پرهیزد</p></div></div>

دیوان قطران تبریزی به اهتمام محمد نخجوانی - تصویر ۵۶۱

شمارهٔ ۴۲

از چشم و دل من آب و آتش خیزد
وز هر دو زمانه رستخیز انگیزد
نشگفت گر آن حور ز من بگریزد
کز آتش و آب هرکسی پرهیزد

هوش مصنوعی: این شعر بیانگر این است که از دل و چشمان شاعر آتش و آب به تبلور می‌رسد و این دو عنصر میتوانند برانگیزندهٔ احساسات و تغییرات در زندگی باشند. همچنین به این نکته اشاره می‌شود که زیبا رویان (حور) از شاعر دوری می‌کنند چون از آتش و آب هرکس می‌هراسد. این شعر حس عاطفی و تنش‌هایی را که بر اثر عشق و احساسات ایجاد می‌شود، به تصویر می‌کشد.

شمارهٔ ۴۰

شمارهٔ ۴۱

هوش مصنوعی: از چشم و دل من، احساسات شدید و متضادی همانند آب و آتش درمی‌آید و این دو نوع احساس، تحولاتی را در زمان و مکان ایجاد می‌کند.

از چشم و دل من آب و آتش خیزد

وز هر دو زمانه رستخیز انگیزد

هوش مصنوعی: دختران بهشتی از من فرار می‌کنند، زیرا هر کسی از آتش و آب دوری می‌کند.

نشگفت گر آن حور ز من بگریزد

کز آتش و آب هرکسی پرهیزد

شمارهٔ ۴۱

اطلاعات

برگردان به زبان ساده