قطران تبریزی » دیوان اشعار » رباعیات » شمارهٔ ۳۸

<div class="b" id="bn1"><div class="m1"><p>تا کی ز فراق بر دلم بند بود</p></div>
<div class="m2"><p>اندوه فراق بر دلم چند بود</p></div></div>
<div class="b" id="bn2"><div class="m1"><p>آن دل که بدلبر آرزومند بود</p></div>
<div class="m2"><p>در فرقت او چگونه خرسند بود</p></div></div>

دیوان قطران تبریزی به اهتمام محمد نخجوانی - تصویر ۵۶۱

شمارهٔ ۳۹

تا کی ز فراق بر دلم بند بود
اندوه فراق بر دلم چند بود
آن دل که بدلبر آرزومند بود
در فرقت او چگونه خرسند بود

هوش مصنوعی: این ابیات نشان‌دهنده‌ی غم و درد ناشی از فراق معشوق هستند. گوینده از اینکه دلش به خاطر دوری محبوبش شکیبایی نمی‌کند و نگران است که چگونه ممکن است دل او که همیشه به‌دنبال معشوق بوده، در غیاب او خوشحال باشد. احساسات عمیق درد و ناامیدی او از عدم وجود محبوبش به خوبی بیان شده است.

شمارهٔ ۳۷

شمارهٔ ۳۸

هوش مصنوعی: تا کی باید به خاطر جدایی ناراحت باشم؟ اندوه ناشی از این جدایی چقدر دیگر در دل من خواهد ماند؟

تا کی ز فراق بر دلم بند بود

اندوه فراق بر دلم چند بود

هوش مصنوعی: دل کسی که به معشوق خود آرزو دارد، در جدایی از او چگونه می‌تواند خوشحال باشد؟

آن دل که بدلبر آرزومند بود

در فرقت او چگونه خرسند بود

شمارهٔ ۳۸

اطلاعات

برگردان به زبان ساده