قطران تبریزی » دیوان اشعار » رباعیات » شمارهٔ ۲۳

<div class="b" id="bn1"><div class="m1"><p>از هجر تو ابر چشم باران ریز است</p></div>
<div class="m2"><p>بر جان و دلم غم تو آتش بیز است</p></div></div>
<div class="b" id="bn2"><div class="m1"><p>هجر تو بلا فزا و شور انگیز است</p></div>
<div class="m2"><p>این هجر نه وصل روز رستاخیز است</p></div></div>

دیوان قطران تبریزی به اهتمام محمد نخجوانی - تصویر ۵۵۹

شمارهٔ ۲۴

از هجر تو ابر چشم باران ریز است
بر جان و دلم غم تو آتش بیز است
هجر تو بلا فزا و شور انگیز است
این هجر نه وصل روز رستاخیز است

هوش مصنوعی: در این شعر، شاعر از درد جدایی و هجران محبوب سخن می‌گوید. او توصیف می‌کند که اشک‌هایش همچون باران می‌بارند و دلش از ناراحتی در آتش است. این جدایی برای او به‌گونه‌ای دردناک و سخت است که سرشار از بلا و شور و هیجان است و به هیچ وجه به آرامش و وصالی که در روز رستاخیز تصور می‌شود، شبیه نیست.

شمارهٔ ۲۲

شمارهٔ ۲۳

هوش مصنوعی: از دوری تو، چشمانم گویی باران می‌بارند و بر روح و قلبم، غم تو مانند آتش می‌سوزد.

از هجر تو ابر چشم باران ریز است

بر جان و دلم غم تو آتش بیز است

هوش مصنوعی: فراق و دوری تو بسیار دردناک و هیجان‌انگیز است؛ این جدایی مثل وصال در روز قیامت نیست.

هجر تو بلا فزا و شور انگیز است

این هجر نه وصل روز رستاخیز است

شمارهٔ ۲۳

اطلاعات

برگردان به زبان ساده