گنجور

شمارهٔ ۱۸

بالات بود بسان سروان بهشت
با خال تو خال حور فردوسی زشت
رضوان که همی عنبر زلف تو سرشت
یک نقطه همی چکید و بستوده بهشت

اطلاعات

وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب شعری: رباعی
منبع اولیه: ویکی‌درج

* با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.

برگردان به زبان ساده

بالات بود بسان سروان بهشت
با خال تو خال حور فردوسی زشت
هوش مصنوعی: چهره‌ات مانند گلی زیباست که در بهشت می‌درخشد، و لکه‌ای که بر آن است مانندی به زیبایی فرشتگان دارد، اما در عین حال، این نقصی در زیبایی تو به حساب نمی‌آید.
رضوان که همی عنبر زلف تو سرشت
یک نقطه همی چکید و بستوده بهشت
هوش مصنوعی: خدای خوشبختی، که از زلف تو عطر معطر ساخته است، تنها یک قطره از آن عطروار بر زمین ریخت و بهشتی را زیبا و ستوده کرد.