هوش مصنوعی: خداوند به من عقل و هوش عطا کرده است، اما در تنهایی و بی‌کسی احساس می‌کنم که نمی‌توانم به خودم تکیه کنم و از خودم یاد بگیرم.

هوش مصنوعی: ایام خوشی و نشاط، چونان نسیم، به سرعت گذشتند. این روزهای دشوار و تلخ نیز، به زودی همانند نسیم خواهند گذشت.

هوش مصنوعی: اگر روزگار دوباره به من یاری دهد، آرزو دارم که تمام خواسته‌هایم را به دست آورم.

هوش مصنوعی: استاد من در عشق و غم روزگار پیشرفت کرده است و هیچ‌گاه او استاد را فراموش نخواهد کرد.

هوش مصنوعی: کارهایم سخت‌تر از این شده و بارهای بیشتری بر دوشم افتاده است. من در وضعیتی هستم که دستانم به شدت بسته و محدود شده‌اند.

هوش مصنوعی: تنها کسی که در قلبش به روی هیچ کس بسته نیست، خداست؛ زیرا او به جای یک در، هزار در به روی دلش باز کرده است.