هوش مصنوعی: کسی که همیشه به دنبالش بودم و سرنوشت به من آن را هدیه داد، حالا قلبم از ناز و شادی از او بهره‌مند می‌شود.

هوش مصنوعی: من از شانس بد خود رنج می‌برم و با آغوشی گشاده، یارم در خوشی است. اما من، همچون آن ماهی زیبا، در حالتی متفاوت و ناراحت هستم.

هوش مصنوعی: اگر من از وجود یک یار وفادار شاد باشم، جای تعجبی نیست؛ زیرا همه‌ی انسان‌ها با داشتن یک یار وفادار شاد و خوشحال می‌شوند.

هوش مصنوعی: اگر لاله و شمشاد در دنیا نرویند، برای من نیز کافی است که باد، موی بافته‌ام و چهره‌ام را شبیه لاله و شمشاد تصور کند.

هوش مصنوعی: تا زمانی که قصه نوشاد را نخوانده‌ام، از دیدن او مجلس من نیز مانند نوشاد شاد نخواهد شد.

هوش مصنوعی: وقتی دل من از شدت ناراحتی و سوزش نرم شد، مانند آهن و فولاد که به سختی و قوت معروف هستند، احساس کردم که جدایی می‌تواند باعث نرمی و آسیب‌پذیری شود.

هوش مصنوعی: بدون یار، وجود من هم بی‌معناست؛ چنانکه در غیاب من، دل خسته نیز فریاد نمی‌زند.

هوش مصنوعی: دیگر هیچ‌کس را آزار نرساند، زیرا من هم اکنون که از بند رهایی یافته‌ام، آزاد شده‌ام.

هوش مصنوعی: من دچار غم و اندوه شدم، اما در نهایت همه چیز به خوبی پیش می‌رود. امیدوارم سرنوشت من همیشه چنین باشد.