هوش مصنوعی: چهره‌ی زیبا و با وقار تو مانند کمان است، موهای تو شبیه کمند است که می‌تواند دل‌ها را اسیر کند. لب‌هایت همچون عقیق درخشان و صورتت ساده و بی‌آلایش مانند پرنده‌ای زیباست.

هوش مصنوعی: پرندهای لاله در حال فروش هستند و عقیق مانند مروارید بر دوش دارند. نیز، کمانی از غالیه (نوعی پارچه زیبا) و کمندی به رنگ مشکی به همراه دارند.

هوش مصنوعی: نرگس زیبایی در حال شکفتن دارد که زیر قوس کمان قرار دارد و سنبل خوشبویی نیز زیر بند طناب آویزان است.

هوش مصنوعی: پرنده‌ای که با خط زیبا و جادویی زینت داده شده، در دست دارد مشک خوشبو و نیکویی که با عقیق و قند آمیخته شده است.

هوش مصنوعی: دو چشم و دو لب و صورت زیبا و دو دسته مو، هم ساعت خوشی و شادابی را می‌سازند و هم ناراحتی و غم، همچنین نماد ناز و محبت، و کارایی و آسیب را هم در خود دارند.

هوش مصنوعی: دوست‌داشتن تو بر دل من دام‌های زیادی می‌افکند و نیرنگ‌های مختلفی بر جان من می‌زند.

هوش مصنوعی: در اینجا شاعر به وضعیتی اشاره می‌کند که هر دو چیز مهم، یعنی دام و بند، در زندگی‌اش وجود دارند، اما او نمی‌تواند آن‌ها را ببیند. این به نوعی نشان‌دهنده‌ی ناتوانی در درک واقعیت‌ها و عواقب کارهایش است. به عبارت دیگر، او در وضعیت گیجی و سردرگمی قرار دارد و نمی‌تواند به درستی افکار و مشکلات خود را تشخیص دهد.

هوش مصنوعی: در هزاران روش و ترفند از زیبایی چهره‌ات می‌نگرم و برای زلفت هزاران حلقه و گره می‌زنم.

هوش مصنوعی: آن دو زلف مشکی مانند پشت من هستند و آن دو چشم سحرآلود مانند جان من به شمار می‌آیند.

هوش مصنوعی: اگر آن شخص پشت و پناه من نیست، پس چرا دو بخش از وجودم را تحت تأثیر قرار داده است؟ و اگر او دلیل زندگی من نیست، پس چرا حال من این‌گونه خراب است؟

هوش مصنوعی: در اینجا می‌گویند که تو با زیبایی و جذابیت خود، درخشندگی خاصی داری و اگر کسی به خاطر زلف‌های تو احساساتی شود، این احساس کاملاً طبیعی و پذیرفتنی است. در واقع، حضور تو باعث می‌شود که دیگران هم از زیبایی‌ات تحت تأثیر قرار گیرند.

هوش مصنوعی: نور زرتشت مانند نوری است که از دو چهره تو می‌تابد و دور آن را با عطرهای خوش و بوی دل‌انگیز پر کرده است.

هوش مصنوعی: اگرچه دلم را با نگاهت بردی و محو زلفت شدم، اما اگر از من نگران هستی، خوشحال می‌شوم که به خاطر تو چنین احساسی دارم.

هوش مصنوعی: من از هیچ‌کس نمی‌ترسم؛ چون خصلت من آزاد و گشوده است. لطف و بخشش پادشاهی که سرزمین‌ها را فتح می‌کند، باعث شده است که از هرگونه محدودیت رهایی یابم.

هوش مصنوعی: کسی که در نظر و اندیشه‌اش بزرگ است، با خوبی‌هایش به مقام و اعتبار بالایی می‌رسد، در حالی که کسی که ضعف و کور ذهنی دارد، هر چقدر هم که در موقعیت‌های بالا باشد، هیچ ارزشی نخواهد داشت.

هوش مصنوعی: شاه و فرمانروایی، با ویژگی‌های برجسته و صفات نیکو شناخته می‌شوند. او نه تنها در ظاهر و جایگاه، بلکه در شخصیت و طبع نیز ممتاز است. نسل و اصل و خاستگاه او نیز شایسته و محترم است و نیروی اراده و همت او در بهبود روابط و پیوندهای اجتماعی تاثیرگذار است.

هوش مصنوعی: مردی به خوبی در میان مردم نشو و نما می‌کند و با تلاش و کوشش، از ریشه‌های حقیر و ناپربرگ جدا می‌شود و به سراغ موفقیت‌های بزرگ می‌رود.

هوش مصنوعی: بسیاری از افراد هستند که از سلطنت و قدرت درس عبرت گرفتند، اما روزگار به آنها فرصتی نداد تا از آن درس‌ها بهره ببرند.

هوش مصنوعی: چنان آوای درخواست‌کنندگان به جان او جان می‌دهد که گویی مادر از صدای فرزندش گم شده است.

هوش مصنوعی: دشمن با خنده‌اش همیشه ناله و فریاد می‌کند، اما از صدای ناله‌اش همیشه خندیده و خوشحال است.

هوش مصنوعی: هیچ وعده‌ای از او به تأخیر نمی‌افتد و هیچ‌گونه فریب و نیرنگی در کلام او وجود ندارد.

هوش مصنوعی: زمانی که او دست بر افرازد و روز انتقام را آغاز کند، افرادی که قوی و شجاع هستند، به جای شمشیر، آرزو می‌کنند که کمند (حلقه‌ای برای مهار و دستگیری) به دست بگیرند.

هوش مصنوعی: هر چیزی که داود با تلاش و کوشش زیادی به دست آورد، و هر چیزی که قارون با ثروت و زیاده‌خواهی شرطی کرد، در نهایت بدون تلاش واقعی و به صورت موقت به دست آمده‌اند.

هوش مصنوعی: شخصی با نیزه‌اش کسی را به زمین می‌زند و دیگری با دستانش به او ضربه می‌زند و به این ترتیب او را به عقب می‌رانند.

هوش مصنوعی: هر چیزی که خداوند باید به خلق عطا کند، به نام نیک و بر اساس کارهای خوب انجام شده است و در این میان، مورد پسند قرار گرفته است.

هوش مصنوعی: هیچ کس به درک واقعی و عمیق نخواهد رسید، مگر اینکه فضل و دانش او در کنار خرد و آگاهی باشد. به عبارت دیگر، تنها از طریق حمایت و لطف اوست که انسان‌ها می‌توانند به فهم عمیق تری از علم و دانش دست یابند.

هوش مصنوعی: دل او همچون ستاره‌ها نور ندارد و وقتی که بتابد، مانند دریا نیست که موج‌هایش فراوان باشد؛ بلکه به اندازه‌ای که بخواهد، بخشش می‌کند.

هوش مصنوعی: او در جهان به خاطر ذکاوت و فضیلتش چنان مورد ستایش قرار گرفته بود که هر چیزی که می‌گفت، بدون نیاز به سوگند، پذیرفته می‌شد و مورد توجه قرار می‌گرفت.

هوش مصنوعی: اگر می‌خواهی مصیبت‌ها از تو دور شوند، باید با تمام وجودت به خواسته‌های او توجه کنی و به او نزدیک شوی.

هوش مصنوعی: آیا که شاه نوین همیشه بخت و اقبال تو تازه است؟ این آسمان به خاطر خدمت تو همچون چرخش نچرخد.

هوش مصنوعی: با ماه و زیبایی خود بر تخت پادشاهی نشسته‌ای و با جام می خوشی‌ات را جشن می‌گیری، و در عین حال با شمشیر کینه، بر اسب جنگی‌ات سوار شده‌ای.

هوش مصنوعی: بسیاری هستند که خداوند به آن‌ها تمام دنیا را داده، اما هرگز مال و ثروت نداشته‌اند و حتی بوی خوشی از آن استشمام نکرده‌اند یا از گند و بوی بد آن‌ها را نرسیده است.

هوش مصنوعی: خداوند در این دنیا نعمت‌هایی به تو داده است و بدان که او از آنچه به تو بخشیده، به تو زمانی را مشخص کرده است.

هوش مصنوعی: بی‌تردید نمی‌توانی علاقه‌ات را به کسی بدهی، چه آن شخص بیگانه باشد و چه از خویشاوندان تو.

هوش مصنوعی: همیشه نباید چیزهای شیرین را با تلخ‌ها مقایسه کرد، همان‌طور که نباید یک مار را با چیزهای زیبا و جذاب مقایسه کرد.

هوش مصنوعی: به دوستانت با مهربانی و محبت رفتار کن و همچون زهر برای دشمنانت، محکم و سختی نشان بده.