هوش مصنوعی: ای معشوقه، لطفاً یک بار با من بخند و مرا شاد کن. تا کی باید از خشم و ناز تو رنج ببرم؟

هوش مصنوعی: از حیا رها شو و جام می را در دست بگیر. بندهای دل را باز کن و از خندیدن دست نکش.

هوش مصنوعی: اگر می‌خواهی دست و پای مرا ببندی، باید بند را از وسط باز کنی. اگر می‌خواهی بدون دل‌تنگی و غم، شاد باشم، باید به نشستن و خندیدن ادامه بدهم.

هوش مصنوعی: با وجود اینکه تو جام زر را به من می‌دادی، لبان سرخش همچنان در یاد و خاطرم مانده است و این عشق و زیبایی، اندیشه‌ای عمیق و دلنشین در دلم به وجود آورده است.

هوش مصنوعی: این شعر به تضاد بین سخنان تلخ و شیرین اشاره دارد. بیان می‌کند که چرا برخی از کلمات به گونه‌ای هستند که مانند زهر آزاردهنده‌اند و برخی دیگر مانند قند دلنواز و شیرین. این تفاوت در نوع بیان و تاثیر کلمات بر دیگران را نشان می‌دهد.

هوش مصنوعی: در جهان، نتوانسته‌ایم بعد از شب‌های زیاد با هم صحبت کنیم و این به دلیلی است که خوشایند ما نیست، اما در دل شب‌های زیادی، غم و اندوه با تفاوت‌هایش برای ما باقی مانده است.

هوش مصنوعی: برای این منظور می‌خواهم لب جام و لب معشوق را به هم برسانم تا دلم همیشه از شادی پر باشد.

هوش مصنوعی: ای همتای نرگس زیبا، تو با کمان سیاه خود همچون رفیقی برای لاله‌های رنگارنگ هستی و پروین را مانند کمند در بر گرفته‌ای.

هوش مصنوعی: زلف تو به مانند یک مار است که به خاطر پیچیدگی‌اش به شکل زیبایی درآمده، و حالت جعد (فر یا موج‌دار) موی تو هم به همین دلیل به وجود آمده است.

هوش مصنوعی: دل من محبت و عشق به تو را دارد، ای ماه، به گونه‌ای که دشمنان از ترس شیر شاه به جان خود می‌لرزنند.

هوش مصنوعی: خسرو به معنی پادشاه، در ایران و توران، به عنوان رئیس و فرمانده‌ای بزرگ قرار دارد. یکی از آن‌ها مانند خسرو، بر تخت سلطنت نشسته و دیگری مانند بهمن، بر اسبی سوار است. این تصویر به وضوح بزرگی و قدرت هر دو را نشان می‌دهد.

هوش مصنوعی: روز روشن در مقابل قضاوت و تدبیر او تاریک می‌شود و آسمان بلند در برابر شخصیت بزرگ او، پست و ناچیز به نظر می‌رسد.

هوش مصنوعی: اگر کیقباد باقی مانده بود و عشق او را جستجو می‌کردی، با جان زرد و بی‌روح، آن زمان ارزشمند می‌شد که در ستایش او شعر می‌سرودی.

هوش مصنوعی: کافران از این پند بهره‌ای نبردند و جان خود را برگزیدند. از ترس او، سرزمین کافران امروز مملو از پند و اندرز است.

هوش مصنوعی: بعضی وقت‌ها، تصمیم‌گیری‌های او در مورد بخشش بی‌دلیل و بی‌پرده است، و بعضی مواقع، تلاش و کوششی که او انجام می‌دهد، به خاطر نداشتن روحیه و ذوق کافی، بی‌ثمر می‌ماند.

هوش مصنوعی: کسی که نمی‌تواند به وسیله مرگ از پای درآید، هیچ کس نمی‌تواند او را شکست دهد. و همچنین قلعه‌ ای که نمی‌توان آن را با چرخ و تغییرات زمان از بین برد، همچنان پابرجاست.

هوش مصنوعی: از آتش شمشیر او، جان‌ها در تن به حالت ناله و تپش هستند، مانند شعله‌های آتش که در سوختن گیاهان به تپش می‌افتند.

هوش مصنوعی: لشکر فضلون در همان محل مستقر شده‌است، چون قضا و تقدیر باعث شده که شاه دشمنان را از میدان بیرون کند و به یارانش نیز آسیب برساند.

هوش مصنوعی: شاهان از بدی‌ها بدگویی می‌کنند، و به جز این داستان، کسی نمی‌تواند آن را خوشایند ببیند.

هوش مصنوعی: ای جهان، تو خدمتگزار منی؛ ای روزگار، تو در اختیار من هستی؛ ای سپهری، تو راهنمای منی؛ ای خداوند، تو یاور من هستی.

هوش مصنوعی: هر روزت را مانند روز عید و پیروزی تصور کن و از این پس به کسی بدون نامه‌های پیروزی نرو.

هوش مصنوعی: در این عید، ذبح گوسفند و گاو لازم است، زیرا در این کار رضایت خداوند بدون هیچ تردیدی وجود دارد.

هوش مصنوعی: خدای بزرگ از هر جشن و عیدی، این عید را بیشتر از تو دوست دارد، زیرا در این روز کافران را به جای گاو و گوسفند قربانی می‌کنند.

هوش مصنوعی: تا زمانی که بخشندگی و مهربانی وجود دارد و آرامش از سود شخصی جلوگیری کند، خوشحالی و شادی نیز باقی خواهد ماند، همان‌طور که از غم و اندوه دوری می‌کنیم.

هوش مصنوعی: دوستان و دشمنان هر کدام در زندگی شما نقش خاصی دارند. دوست‌های خوب، شما را شاد می‌کنند و در کنار شما هستند، در حالی که دشمنان ممکن است باعث ناراحتی و درد شوند. این همه به نوعی تعادل در زندگی اشاره دارد.