هوش مصنوعی: هرچند که کسرا محبوب و عزیز است، اما برای من هیچ کس به اندازه جانم اهمیت ندارد و در دنیا هیچ چیز و کسی نمی‌تواند جای محبوب واقعی‌ام را بگیرد.

هوش مصنوعی: غم و اندوه معشوق وقتی به سراغم می‌آید، از آنجایی که جانم وابسته به اوست، غم او برای من غم جان من است و هیچ اندوه دیگری برایم معنا ندارد.

هوش مصنوعی: آرامش و سلامت روح من به خاطر آن دو مرجان است، چطور ممکن است که زندگی‌ام برقرار باشد وقتی که آن دو مرجان در کنارم نیستند؟

هوش مصنوعی: دوست ما با زیبایی و جاذبه‌اش همچون ماهی در دل ابرهای زلفش پنهان شده است و اکنون هیچ کس نمی‌تواند او را از آن ابر دور کند.

هوش مصنوعی: نمی‌توانسته‌ام از تو پنهان بمانم، چرا که در زمان‌هایی که در ابرها پنهان شده بودم، راز من هم پوشیده بود. حالا که دیگر در ابرها نیستم، حقیقت من نمی‌تواند پنهان مانده باشد.

هوش مصنوعی: در گلستانی، دو مار به نگهبانی ایستاده‌اند و نگاه می‌کنند به باغی که در هیچ جای دنیا مانند آن وجود ندارد.

هوش مصنوعی: ما زمانی می‌توانستیم گل بچینیم که نگهبانی در کنار ما بود، اما اکنون که نگهبانی نیست، نمی‌توانیم این کار را انجام دهیم.

هوش مصنوعی: چهره محبوب من مانند باغی پر از سنبل است، هرچند که هیچ‌کس دیگر این باغ پر از گل‌های خوشبو را ندارد.

هوش مصنوعی: به خاطر ترس از طمع دیگران، از همه چیز دست کشیدم و اکنون تنها بوی گل را احساس می‌کنم، اما رسیدن به باغی سرسبز ممکن نیست.

هوش مصنوعی: عشق من رفت و مسیر بیابان را در پیش گرفت و از دیدگان من در این دنیا، چیزی جز بیابان وجود ندارد.

هوش مصنوعی: از جدایی آن لب و دندان، به دستم چیزی نیست. مانند مویی نیست که بدون زخم دست و دندان بچینی.

هوش مصنوعی: از شدت اندوه جدایی می‌نالیدم و از این عذرم و توجیهی ندارم، زیرا هیچ دردی به اندازه‌ی درد جدایی سخت و طاقت‌فرسا نیست.

هوش مصنوعی: از چشمان من نگرانی از سیل و طوفان وجود دارد، اما از آتش دل من هیچ نگرانی از سیل و طوفان نیست.

هوش مصنوعی: این شعر اشاره به این دارد که معشوقی که به خاطر عشق به او پشیمان است، هرگز نباید شاد باشد؛ چرا که اگر او پشیمان نیست، باید در غم و اندوه باقی بماند. در واقع، بیان‌کننده این است که احساسات و وضعیت روحی معشوق به شدت بر دل عاشق تأثیر می‌گذارد و هیچ کس نباید از این موضوع بی‌خبر باشد.

هوش مصنوعی: برای این‌که از خود کاسته شود، عیب خود را در تو زیاد می‌بیند، اما عشق تو در تو هیچ کمبودی ندارد.

هوش مصنوعی: بگرد جانم، عشق اکنون بیشتر از گذشته است، زیرا زلف تو دور سرم نیست.

هوش مصنوعی: در ابتدا، دلم به اندازه‌ای نبود که تو دو بار به سوی من بیایی، اما وقتی که دلم پر از محبت تو شد، دیگر نیازی به دو بار آمدن تو نیست.

هوش مصنوعی: بدان که در جدایی تو، من به اندازه‌ای ناراحت هستم که جدایی از خدمت میمون، پادشاهان را احساس نمی‌کنم.

هوش مصنوعی: خدای بزرگ و پرنور که زندگی موجودات به او وابسته است و کار او تنها جنگ، شادی و فعالیت در میدان‌های زندگی است.

هوش مصنوعی: از بخشش او، ارزش پول کم شده و ستایشش گران تمام می‌شود، اما اگر بخوای برای خدمت به او جانت را بدهی، این کار به راحتی انجام نمی‌شود و ارزش بالایی دارد.

هوش مصنوعی: به فرمان خداوند، او با اراده و عزم بلند خود باقی می‌ماند، چرا که هیچ چیز بالاتر از اراده الهی وجود ندارد.

هوش مصنوعی: کدام فضیلت و نعمتی را شنیده‌ای که او از آن بی‌خبر باشد؟ و کدام دانش را دیده‌ای که در حضور او وجود نداشته باشد؟

هوش مصنوعی: من هیچ چیزی را در وصف او نمی‌شناسم زیرا او با آن ویژگی، در میان هزاران نمونه دیگر، بی‌نظیر است.

هوش مصنوعی: می‌توان برای ستایش او هزاران نسبت نادرست گفت، زیرا اگر به او نگاه کنی می‌بینی که فضایلش هیچ‌کدام از آن نسبت‌ها نیستند.

هوش مصنوعی: هر قلبی که در آن حس کینه و دشمنی نسبت به او وجود دارد، به‌درستی می‌توان گفت که در آنجا نشانی از ایمان نیست.

هوش مصنوعی: عجیب نیست که دانش و فرهنگ او بسیار است، اما شگفت این است که عمر او چندان طولانی نیست.

هوش مصنوعی: من در او احساس کشش و تمایل به ثروت می‌بینم، به گونه‌ای که افراد پست و دنیاطلب، اینگونه به مال و دارایی علاقه‌مند نیستند.

هوش مصنوعی: دنیای گردان بر وفق خواست او می‌چرخد، زیرا جز به نعمت و توانایی او هیچ چیز به سامان نمی‌رسد.

هوش مصنوعی: آیا می‌توانم تو را با کسی مقایسه کنم که در بخشش و generosity تو همتا ندارد و پایان کار او نیز ناشناخته است؟

هوش مصنوعی: از بدشانسی و بداقبالی کیوان، به گونه‌ای کیهان را خالی کرده‌ای که دیگر کسی گمان نمی‌برد در گردش آسمان هیچ کائناتی وجود دارد.

هوش مصنوعی: اگر ادعای نبوت داری، بهتر از شمشیر و قدرت عمل تو دلیل و برهانی وجود ندارد.

هوش مصنوعی: کسی که به دنبال انتقام تو باشد، نشان‌دهنده نادانی اوست. اما کسی که به تو محبت و دوستی ابراز کند، نشان‌دهنده آگاهی و دانش اوست.

هوش مصنوعی: با نام نیک و بخشش تو، بنیانی استوار بنا کرده‌ای، چگونه می‌توان از خطرات ابر و باران ترسید؟

هوش مصنوعی: برای رسیدن به سرزمینی پر از طلا و ثروت، باید از جایی دور شوید که در آنجا خبری از طلا و ثروت نیست، و تنها در جایی که تو هستی، این ثروت وجود ندارد.

هوش مصنوعی: چه کسی است که تو را از عبادت و بندگی منع می‌کند؟ و چه کسی است که در تنگدستی، تو را به فرمان‌پذیری وادار نمی‌کند؟

هوش مصنوعی: همه افراد بزرگ و مهم در خانه تو جمع می‌شوند، اما در دل من هیچ‌کس به جز تو جایی ندارد.

هوش مصنوعی: بدان که اگر چیزی در دست تو نیست، نباید به آن وابسته شوی؛ چون در دل کسی که برایت عزیز است، چیزی که در دستان تو نیست نخواهد ماند.

هوش مصنوعی: کدام شاعر نیست که از ستودن تو خوشحال نباشد؟ و کدام زائری است که از برکات تو شاد نیست؟

هوش مصنوعی: چه کسی را می‌توان یافت که بر او هزاران فضیلت نباشد؟ و چه کسی را می‌توان پیدا کرد که به او هزاران نیکی نشده باشد؟

هوش مصنوعی: این اشعار به این معناست که امیدواریم همیشه قدرت و سلطنت سلیمان و نوح ادامه داشته باشد، زیرا هیچ انسانی به اندازه نوح و سلیمان بزرگ و بی‌نظیر نیست.